ἐρυθρόπους

Ancient Greek

Etymology

From ἐρυθρός (eruthrós, “red”) +‎ πούς (poús, “foot”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.ry.tʰró.puːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.ryˈtʰro.pus/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.ryˈθro.pus/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.ryˈθro.pus/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.riˈθro.pus/

Adjective

ἐρῠθρόπους • (erŭthrópous) m or f (neuter ἐρῠθρόπουν); third declension

red-footed

Inflection

Third declension of ἐρῠθρόπους; ἐρῠθρόπουν (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἐρῠθρόπους erŭthrópous	ἐρῠθρόπουν erŭthrópoun	ἐρῠθρόποδε erŭthrópode	ἐρῠθρόποδε erŭthrópode	ἐρῠθρόποδες erŭthrópodes	ἐρῠθρόποδᾰ erŭthrópodă
Genitive	ἐρῠθρόποδος erŭthrópodos	ἐρῠθρόποδος erŭthrópodos	ἐρῠθροπόδοιν erŭthropódoin	ἐρῠθροπόδοιν erŭthropódoin	ἐρῠθροπόδων erŭthropódōn	ἐρῠθροπόδων erŭthropódōn
Dative	ἐρῠθρόποδῐ erŭthrópodĭ	ἐρῠθρόποδῐ erŭthrópodĭ	ἐρῠθροπόδοιν erŭthropódoin	ἐρῠθροπόδοιν erŭthropódoin	ἐρῠθρόποσῐ / ἐρῠθρόποσῐν erŭthróposĭ(n)	ἐρῠθρόποσῐ / ἐρῠθρόποσῐν erŭthróposĭ(n)
Accusative	ἐρῠθρόποδᾰ erŭthrópodă	ἐρῠθρόπουν erŭthrópoun	ἐρῠθρόποδε erŭthrópode	ἐρῠθρόποδε erŭthrópode	ἐρῠθρόποδᾰς erŭthrópodăs	ἐρῠθρόποδᾰ erŭthrópodă
Vocative	ἐρῠθρόπους erŭthrópous	ἐρῠθρόπουν erŭthrópoun	ἐρῠθρόποδε erŭthrópode	ἐρῠθρόποδε erŭthrópode	ἐρῠθρόποδες erŭthrópodes	ἐρῠθρόποδᾰ erŭthrópodă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἐρῠθροπόδως erŭthropódōs		—		—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

ἐρῠθρόπους • (erŭthrópous) m (genitive ἐρῠθρόποδος); third declension

common redshank (Tringa totanus)

Inflection

Third declension of ὁ ἐρῠθρόπους; τοῦ ἐρῠθρόποδος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ἐρῠθρόπους ho erŭthrópous	τὼ ἐρῠθρόποδε tṑ erŭthrópode	οἱ ἐρῠθρόποδες hoi erŭthrópodes
Genitive	τοῦ ἐρῠθρόποδος toû erŭthrópodos	τοῖν ἐρῠθροπόδοιν toîn erŭthropódoin	τῶν ἐρῠθροπόδων tôn erŭthropódōn
Dative	τῷ ἐρῠθρόποδῐ tōî erŭthrópodĭ	τοῖν ἐρῠθροπόδοιν toîn erŭthropódoin	τοῖς ἐρῠθρόποσῐ / ἐρῠθρόποσῐν toîs erŭthróposĭ(n)
Accusative	τὸν ἐρῠθρόποδᾰ tòn erŭthrópodă	τὼ ἐρῠθρόποδε tṑ erŭthrópode	τοὺς ἐρῠθρόποδᾰς toùs erŭthrópodăs
Vocative	ἐρῠθρόπους erŭthrópous	ἐρῠθρόποδε erŭthrópode	ἐρῠθρόποδες erŭthrópodes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. Nominative singular -ς (-s) arose by reduction of the original cluster *-ds.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Noun

Inflection

Further reading