ἐρχομένοιν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /er.kʰo.mé.noi̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /er.kʰoˈme.nyn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /er.xoˈme.nyn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /er.xoˈme.nyn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /er.xoˈme.nin/

Participle

ἐρχομένοιν • (erkhoménoin)

genitive/dative masculine/neuter dual of ἐρχόμενος (erkhómenos)

See also

ἐρχομένοις (erkhoménois) (plural, dative)