ἐσσυμένως

Ancient Greek

Etymology

ἐσσύμενος (essúmenos) +‎ -ως (-ōs)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /es.sy.mé.nɔːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /es.syˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /es.syˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /es.syˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.siˈme.nos/

Adverb

ἐσσῠμένως • (essŭménōs)

eagerly, impetuously