ἑλκύω

Ancient Greek

Etymology

The present stem is a late back-formation from εἵλκυσα (heílkusa), aorist tense of ἕλκω (hélkō), and εἵλκυκα (heílkuka), perfect tense of the same.

Pronunciation

 

Verb

ἑλκύω • (helkúō)

  1. synonym of ἕλκω (hélkō)

Conjugation

   Present: ἑλκῠ́ω, ἑλκῠ́ομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἑλκῠ́ω ἑλκῠ́εις ἑλκῠ́ει ἑλκῠ́ετον ἑλκῠ́ετον ἑλκῠ́ομεν ἑλκῠ́ετε ἑλκῠ́ουσῐ(ν)
subjunctive ἑλκῠ́ω ἑλκῠ́ῃς ἑλκῠ́ῃ ἑλκῠ́ητον ἑλκῠ́ητον ἑλκῠ́ωμεν ἑλκῠ́ητε ἑλκῠ́ωσῐ(ν)
optative ἑλκῠ́οιμῐ ἑλκῠ́οις ἑλκῠ́οι ἑλκῠ́οιτον ἑλκῠοίτην ἑλκῠ́οιμεν ἑλκῠ́οιτε ἑλκῠ́οιεν
imperative   ἕλκῠε ἑλκῠέτω ἑλκῠ́ετον ἑλκῠέτων   ἑλκῠ́ετε ἑλκῠόντων
middle/
passive 		indicative ἑλκῠ́ομαι ἑλκῠ́ῃ / ἑλκῠ́ει ἑλκῠ́εται ἑλκῠ́εσθον ἑλκῠ́εσθον ἑλκῠόμεθᾰ ἑλκῠ́εσθε ἑλκῠ́ονται
subjunctive ἑλκῠ́ωμαι ἑλκῠ́ῃ ἑλκῠ́ηται ἑλκῠ́ησθον ἑλκῠ́ησθον ἑλκῠώμεθᾰ ἑλκῠ́ησθε ἑλκῠ́ωνται
optative ἑλκῠοίμην ἑλκῠ́οιο ἑλκῠ́οιτο ἑλκῠ́οισθον ἑλκῠοίσθην ἑλκῠοίμεθᾰ ἑλκῠ́οισθε ἑλκῠ́οιντο
imperative   ἑλκῠ́ου ἑλκῠέσθω ἑλκῠ́εσθον ἑλκῠέσθων   ἑλκῠ́εσθε ἑλκῠέσθων
active middle/passive
infinitive ἑλκῠ́ειν ἑλκῠ́εσθαι
participle m ἑλκῠ́ων ἑλκῠόμενος
f ἑλκῠ́ουσᾰ ἑλκῠομένη
n ἑλκῠ́ον ἑλκῠόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: εἷλκον, εἱλκόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἷλκον εἷλκες εἷλκε(ν) εἵλκετον εἱλκέτην εἵλκομεν εἵλκετε εἷλκον
middle/
passive 		indicative εἱλκόμην εἵλκου εἵλκετο εἵλκεσθον εἱλκέσθην εἱλκόμεθᾰ εἵλκεσθε εἵλκοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἑλκῠ́σω, ἑλκῠ́σομαι, ἑλκῠσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἑλκῠ́σω ἑλκῠ́σεις ἑλκῠ́σει ἑλκῠ́σετον ἑλκῠ́σετον ἑλκῠ́σομεν ἑλκῠ́σετε ἑλκῠ́σουσῐ(ν)
optative ἑλκῠ́σοιμῐ ἑλκῠ́σοις ἑλκῠ́σοι ἑλκῠ́σοιτον ἑλκῠσοίτην ἑλκῠ́σοιμεν ἑλκῠ́σοιτε ἑλκῠ́σοιεν
middle indicative ἑλκῠ́σομαι ἑλκῠ́σῃ / ἑλκῠ́σει ἑλκῠ́σεται ἑλκῠ́σεσθον ἑλκῠ́σεσθον ἑλκῠσόμεθᾰ ἑλκῠ́σεσθε ἑλκῠ́σονται
optative ἑλκῠσοίμην ἑλκῠ́σοιο ἑλκῠ́σοιτο ἑλκῠ́σοισθον ἑλκῠσοίσθην ἑλκῠσοίμεθᾰ ἑλκῠ́σοισθε ἑλκῠ́σοιντο
passive indicative ἑλκῠσθήσομαι ἑλκῠσθήσῃ ἑλκῠσθήσεται ἑλκῠσθήσεσθον ἑλκῠσθήσεσθον ἑλκῠσθησόμεθᾰ ἑλκῠσθήσεσθε ἑλκῠσθήσονται
optative ἑλκῠσθησοίμην ἑλκῠσθήσοιο ἑλκῠσθήσοιτο ἑλκῠσθήσοισθον ἑλκῠσθησοίσθην ἑλκῠσθησοίμεθᾰ ἑλκῠσθήσοισθε ἑλκῠσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἑλκῠ́σειν ἑλκῠ́σεσθαι ἑλκῠσθήσεσθαι
participle m ἑλκῠ́σων ἑλκῠσόμενος ἑλκῠσθησόμενος
f ἑλκῠ́σουσᾰ ἑλκῠσομένη ἑλκῠσθησομένη
n ἑλκῠ́σον ἑλκῠσόμενον ἑλκῠσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἑλχθησήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἑλχθησήσομαι ἑλχθησήσῃ ἑλχθησήσεται ἑλχθησήσεσθον ἑλχθησήσεσθον ἑλχθησησόμεθᾰ ἑλχθησήσεσθε ἑλχθησήσονται
optative ἑλχθησησοίμην ἑλχθησήσοιο ἑλχθησήσοιτο ἑλχθησήσοισθον ἑλχθησησοίσθην ἑλχθησησοίμεθᾰ ἑλχθησήσοισθε ἑλχθησήσοιντο
passive
infinitive ἑλχθησήσεσθαι
participle m ἑλχθησησόμενος
f ἑλχθησησομένη
n ἑλχθησησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εἵλκῠσᾰ, εἱλκῠσᾰ́μην, εἱλκῠ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἵλκῠσᾰ εἵλκῠσᾰς εἵλκῠσε(ν) εἱλκῠ́σᾰτον εἱλκῠσᾰ́την εἱλκῠ́σᾰμεν εἱλκῠ́σᾰτε εἵλκῠσᾰν
subjunctive ἑλκῠ́σω ἑλκῠ́σῃς ἑλκῠ́σῃ ἑλκῠ́σητον ἑλκῠ́σητον ἑλκῠ́σωμεν ἑλκῠ́σητε ἑλκῠ́σωσῐ(ν)
optative ἑλκῠ́σαιμῐ ἑλκῠ́σειᾰς / ἑλκῠ́σαις ἑλκῠ́σειε(ν) / ἑλκῠ́σαι ἑλκῠ́σαιτον ἑλκῠσαίτην ἑλκῠ́σαιμεν ἑλκῠ́σαιτε ἑλκῠ́σειᾰν / ἑλκῠ́σαιεν
imperative   ἕλκῠσον ἑλκῠσᾰ́τω ἑλκῠ́σᾰτον ἑλκῠσᾰ́των   ἑλκῠ́σᾰτε ἑλκῠσᾰ́ντων
middle indicative εἱλκῠσᾰ́μην εἱλκῠ́σω εἱλκῠ́σᾰτο εἱλκῠ́σᾰσθον εἱλκῠσᾰ́σθην εἱλκῠσᾰ́μεθᾰ εἱλκῠ́σᾰσθε εἱλκῠ́σᾰντο
subjunctive ἑλκῠ́σωμαι ἑλκῠ́σῃ ἑλκῠ́σηται ἑλκῠ́σησθον ἑλκῠ́σησθον ἑλκῠσώμεθᾰ ἑλκῠ́σησθε ἑλκῠ́σωνται
optative ἑλκῠσαίμην ἑλκῠ́σαιο ἑλκῠ́σαιτο ἑλκῠ́σαισθον ἑλκῠσαίσθην ἑλκῠσαίμεθᾰ ἑλκῠ́σαισθε ἑλκῠ́σαιντο
imperative   ἕλκῠσαι ἑλκῠσᾰ́σθω ἑλκῠ́σᾰσθον ἑλκῠσᾰ́σθων   ἑλκῠ́σᾰσθε ἑλκῠσᾰ́σθων
passive indicative εἱλκῠ́σθην εἱλκῠ́σθης εἱλκῠ́σθη εἱλκῠ́σθητον εἱλκῠσθήτην εἱλκῠ́σθημεν εἱλκῠ́σθητε εἱλκῠ́σθησᾰν
subjunctive ἑλκῠσθῶ ἑλκῠσθῇς ἑλκῠσθῇ ἑλκῠσθῆτον ἑλκῠσθῆτον ἑλκῠσθῶμεν ἑλκῠσθῆτε ἑλκῠσθῶσῐ(ν)
optative ἑλκῠσθείην ἑλκῠσθείης ἑλκῠσθείη ἑλκῠσθεῖτον / ἑλκῠσθείητον ἑλκῠσθείτην / ἑλκῠσθειήτην ἑλκῠσθεῖμεν / ἑλκῠσθείημεν ἑλκῠσθεῖτε / ἑλκῠσθείητε ἑλκῠσθεῖεν / ἑλκῠσθείησᾰν
imperative   ἑλκῠ́σθητῐ ἑλκῠσθήτω ἑλκῠ́σθητον ἑλκῠσθήτων   ἑλκῠ́σθητε ἑλκῠσθέντων
active middle passive
infinitive ἑλκῠ́σαι ἑλκῠ́σᾰσθαι ἑλκῠσθῆναι
participle m ἑλκῠ́σᾱς ἑλκῠσᾰ́μενος ἑλκῠσθείς
f ἑλκῠ́σᾱσᾰ ἑλκῠσᾰμένη ἑλκῠσθεῖσᾰ
n ἑλκῠ́σᾰν ἑλκῠσᾰ́μενον ἑλκῠσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἥλκυσᾰ, ἡλκυσᾰ́μην, ἡλκῠ́σθην (Attic), (Tragic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥλκυσᾰ ἥλκυσᾰς ἥλκυσε(ν) ἡλκύσᾰτον ἡλκυσᾰ́την ἡλκύσᾰμεν ἡλκύσᾰτε ἥλκυσᾰν
subjunctive ἑλκύσω ἑλκύσῃς ἑλκύσῃ ἑλκύσητον ἑλκύσητον ἑλκύσωμεν ἑλκύσητε ἑλκύσωσῐ(ν)
optative ἑλκύσαιμῐ ἑλκύσειᾰς / ἑλκύσαις ἑλκύσειε(ν) / ἑλκύσαι ἑλκυσεῖτον ἑλκυσείτην ἑλκυσεῖμεν ἑλκυσεῖτε ἑλκυσεῖεν
imperative   ἕλκυσον ἑλκυσᾰ́τω ἑλκύσᾰτον ἑλκυσᾰ́των   ἑλκύσᾰτε ἑλκυσᾰ́ντων
middle indicative ἡλκυσᾰ́μην ἡλκύσω ἡλκύσᾰτο ἡλκύσᾰσθον ἡλκυσᾰ́σθην ἡλκυσᾰ́μεθᾰ ἡλκύσᾰσθε ἡλκύσᾰντο
subjunctive ἑλκύσωμαι ἑλκύσηαι ἑλκύσηται ἑλκύσησθον ἑλκύσησθον ἑλκυσώμεθᾰ ἑλκύσησθε ἑλκύσωνται
optative ἑλκυσαίμην ἑλκύσαιο ἑλκύσαιτο ἑλκύσαισθον ἑλκυσαίσθην ἑλκυσαίμεθᾰ ἑλκύσαισθε ἑλκύσαιντο
imperative   ἕλκυσαι ἑλκυσᾰ́σθω ἑλκύσᾰσθον ἑλκυσᾰ́σθων   ἑλκύσᾰσθε ἑλκυσᾰ́σθων
passive indicative ἡλκῠ́σθην ἡλκῠ́σθης ἡλκῠ́σθη ἡλκῠ́σθητον ἡλκῠσθήτην ἡλκῠ́σθημεν ἡλκῠ́σθητε ἡλκῠ́σθησᾰν
subjunctive ἑλκῠσθῶ ἑλκῠσθῇς ἑλκῠσθῇ ἑλκῠσθῆτον ἑλκῠσθῆτον ἑλκῠσθῶμεν ἑλκῠσθῆτε ἑλκῠσθῶσῐ(ν)
optative ἑλκῠσθείην ἑλκῠσθείης ἑλκῠσθείη ἑλκῠσθεῖτον / ἑλκῠσθείητον ἑλκῠσθείτην / ἑλκῠσθειήτην ἑλκῠσθεῖμεν / ἑλκῠσθείημεν ἑλκῠσθεῖτε / ἑλκῠσθείητε ἑλκῠσθεῖεν / ἑλκῠσθείησᾰν
imperative   ἑλκῠ́σθητῐ ἑλκῠσθήτω ἑλκῠ́σθητον ἑλκῠσθήτων   ἑλκῠ́σθητε ἑλκῠσθέντων
active middle passive
infinitive ἑλκῦσαι ἑλκύσᾰσθαι ἑλκῠσθῆναι
participle m ἑλκύσᾱς ἑλκυσᾰ́μενος ἑλκῠσθείς
f ἑλκύσᾱσᾰ ἑλκυσᾰμένη ἑλκῠσθεῖσᾰ
n ἑλκῦσᾰν ἑλκυσᾰ́μενον ἑλκῠσθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εἷλξᾰ, εἱλξᾰ́μην (Later)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἷλξᾰ εἷλξᾰς εἷλξε(ν) εἵλξᾰτον εἱλξᾰ́την εἵλξᾰμεν εἵλξᾰτε εἷλξᾰν
subjunctive ἕλξω ἕλξῃς ἕλξῃ ἕλξητον ἕλξητον ἕλξωμεν ἕλξητε ἕλξωσῐ(ν)
optative ἕλξαιμῐ ἕλξειᾰς / ἕλξαις ἕλξειε(ν) / ἕλξαι ἕλξαιτον ἑλξαίτην ἕλξαιμεν ἕλξαιτε ἕλξειᾰν / ἕλξαιεν
imperative   ἕλξον ἑλξᾰ́τω ἕλξᾰτον ἑλξᾰ́των   ἕλξᾰτε ἑλξᾰ́ντων
middle indicative εἱλξᾰ́μην εἵλξω εἵλξᾰτο εἵλξᾰσθον εἱλξᾰ́σθην εἱλξᾰ́μεθᾰ εἵλξᾰσθε εἵλξᾰντο
subjunctive ἕλξωμαι ἕλξῃ ἕλξηται ἕλξησθον ἕλξησθον ἑλξώμεθᾰ ἕλξησθε ἕλξωνται
optative ἑλξαίμην ἕλξαιο ἕλξαιτο ἕλξαισθον ἑλξαίσθην ἑλξαίμεθᾰ ἕλξαισθε ἕλξαιντο
imperative   ἕλξαι ἑλξᾰ́σθω ἕλξᾰσθον ἑλξᾰ́σθων   ἕλξᾰσθε ἑλξᾰ́σθων
active middle
infinitive ἕλξαι ἕλξᾰσθαι
participle m ἕλξᾱς ἑλξᾰ́μενος
f ἕλξᾱσᾰ ἑλξᾰμένη
n ἕλξᾰν ἑλξᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἕλξᾰ, ἑλξᾰ́μην, ἑλξκῠ́σθην (Poetic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἕλξᾰ ἕλξᾰς ἕλξε(ν) ἕλξᾰτον ἑλξᾰ́την ἕλξᾰμεν ἕλξᾰτε ἕλξᾰν
subjunctive ἕλξω ἕλξῃς ἕλξῃ ἕλξητον ἕλξητον ἕλξωμεν ἕλξητε ἕλξωσῐ(ν)
optative ἕλξαιμῐ ἕλξειᾰς / ἕλξαις ἕλξειε(ν) / ἕλξαι ἕλξαιτον ἑλξαίτην ἕλξαιμεν ἕλξαιτε ἕλξειᾰν / ἕλξαιεν
imperative   ἕλξον ἑλξᾰ́τω ἕλξᾰτον ἑλξᾰ́των   ἕλξᾰτε ἑλξᾰ́ντων
middle indicative ἑλξᾰ́μην ἕλξω ἕλξᾰτο ἕλξᾰσθον ἑλξᾰ́σθην ἑλξᾰ́μεθᾰ ἕλξᾰσθε ἕλξᾰντο
subjunctive ἕλξωμαι ἕλξῃ ἕλξηται ἕλξησθον ἕλξησθον ἑλξώμεθᾰ ἕλξησθε ἕλξωνται
optative ἑλξαίμην ἕλξαιο ἕλξαιτο ἕλξαισθον ἑλξαίσθην ἑλξαίμεθᾰ ἕλξαισθε ἕλξαιντο
imperative   ἕλξαι ἑλξᾰ́σθω ἕλξᾰσθον ἑλξᾰ́σθων   ἕλξᾰσθε ἑλξᾰ́σθων
passive indicative ἑλξκῠ́σθην ἑλξκῠ́σθης ἑλξκῠ́σθη ἑλξκῠ́σθητον ἑλξκῠσθήτην ἑλξκῠ́σθημεν ἑλξκῠ́σθητε ἑλξκῠ́σθησᾰν
subjunctive ἑλξκῠσθῶ ἑλξκῠσθῇς ἑλξκῠσθῇ ἑλξκῠσθῆτον ἑλξκῠσθῆτον ἑλξκῠσθῶμεν ἑλξκῠσθῆτε ἑλξκῠσθῶσῐ(ν)
optative ἑλξκῠσθείην ἑλξκῠσθείης ἑλξκῠσθείη ἑλξκῠσθεῖτον / ἑλξκῠσθείητον ἑλξκῠσθείτην / ἑλξκῠσθειήτην ἑλξκῠσθεῖμεν / ἑλξκῠσθείημεν ἑλξκῠσθεῖτε / ἑλξκῠσθείητε ἑλξκῠσθεῖεν / ἑλξκῠσθείησᾰν
imperative   ἑλξκῠ́σθητῐ ἑλξκῠσθήτω ἑλξκῠ́σθητον ἑλξκῠσθήτων   ἑλξκῠ́σθητε ἑλξκῠσθέντων
active middle passive
infinitive ἕλξαι ἕλξᾰσθαι ἑλξκῠσθῆναι
participle m ἕλξᾱς ἑλξᾰ́μενος ἑλξκῠσθείς
f ἕλξᾱσᾰ ἑλξᾰμένη ἑλξκῠσθεῖσᾰ
n ἕλξᾰν ἑλξᾰ́μενον ἑλξκῠσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εἵλχθην (Later)
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative εἵλχθην εἵλχθης εἵλχθη εἵλχθητον εἱλχθήτην εἵλχθημεν εἵλχθητε εἵλχθησᾰν
subjunctive εἱλχθῶ εἱλχθῇς εἱλχθῇ εἱλχθῆτον εἱλχθῆτον εἱλχθῶμεν εἱλχθῆτε εἱλχθῶσῐ(ν)
optative εἱλχθείην εἱλχθείης εἱλχθείη εἱλχθεῖτον / εἱλχθείητον εἱλχθείτην / εἱλχθειήτην εἱλχθεῖμεν / εἱλχθείημεν εἱλχθεῖτε / εἱλχθείητε εἱλχθεῖεν / εἱλχθείησᾰν
imperative   εἵλχθητῐ εἱλχθήτω εἵλχθητον εἱλχθήτων   εἵλχθητε εἱλχθέντων
passive
infinitive εἱλχθῆναι
participle m εἱλχθείς
f εἱλχθεῖσᾰ
n εἱλχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: εἵλκῠκᾰ, εἵλκῠσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἵλκῠκᾰ εἵλκῠκᾰς εἵλκῠκε(ν) εἱλκῠ́κᾰτον εἱλκῠ́κᾰτον εἱλκῠ́κᾰμεν εἱλκῠ́κᾰτε εἱλκῠ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive εἱλκῠ́κω εἱλκῠ́κῃς εἱλκῠ́κῃ εἱλκῠ́κητον εἱλκῠ́κητον εἱλκῠ́κωμεν εἱλκῠ́κητε εἱλκῠ́κωσῐ(ν)
optative εἱλκῠ́κοιμῐ / εἱλκῠκοίην εἱλκῠ́κοις / εἱλκῠκοίης εἱλκῠ́κοι / εἱλκῠκοίη εἱλκῠ́κοιτον εἱλκῠκοίτην εἱλκῠ́κοιμεν εἱλκῠ́κοιτε εἱλκῠ́κοιεν
imperative   εἵλκῠκε εἱλκῠκέτω εἱλκῠ́κετον εἱλκῠκέτων   εἱλκῠ́κετε εἱλκῠκόντων
middle/
passive 		indicative εἵλκῠσμαι εἵλκῠσαι εἵλκῠσται εἵλκῠσθον εἵλκῠσθον εἱλκῠ́σμεθᾰ εἵλκῠσθε εἱλκῠ́σᾰται
subjunctive εἱλκῠσμένος ὦ εἱλκῠσμένος ᾖς εἱλκῠσμένος ᾖ εἱλκῠσμένω ἦτον εἱλκῠσμένω ἦτον εἱλκῠσμένοι ὦμεν εἱλκῠσμένοι ἦτε εἱλκῠσμένοι ὦσῐ(ν)
optative εἱλκῠσμένος εἴην εἱλκῠσμένος εἴης εἱλκῠσμένος εἴη εἱλκῠσμένω εἴητον / εἶτον εἱλκῠσμένω εἰήτην / εἴτην εἱλκῠσμένοι εἴημεν / εἶμεν εἱλκῠσμένοι εἴητε / εἶτε εἱλκῠσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   εἵλκῠσο εἱλκῠ́σθω εἵλκῠσθον εἱλκῠ́σθων   εἵλκῠσθε εἱλκῠ́σθων
active middle/passive
infinitive εἱλκῠκέναι εἱλκῠ́σθαι
participle m εἱλκῠκώς εἱλκῠσμένος
f εἱλκῠκυῖᾰ εἱλκῠσμένη
n εἱλκῠκός εἱλκῠσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἕλκυσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἕλκυσμαι ἕλκυσαι ἕλκυσται ἕλκυσθον ἕλκυσθον ἑλκύσμεθᾰ ἕλκυσθε ἑλκύσᾰται
subjunctive ἑλκυσμένος ὦ ἑλκυσμένος ᾖς ἑλκυσμένος ᾖ ἑλκυσμένω ἦτον ἑλκυσμένω ἦτον ἑλκυσμένοι ὦμεν ἑλκυσμένοι ἦτε ἑλκυσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἑλκυσμένος εἴην ἑλκυσμένος εἴης ἑλκυσμένος εἴη ἑλκυσμένω εἴητον / εἶτον ἑλκυσμένω εἰήτην / εἴτην ἑλκυσμένοι εἴημεν / εἶμεν ἑλκυσμένοι εἴητε / εἶτε ἑλκυσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἕλκυσο ἑλκύσθω ἕλκυσθον ἑλκύσθων   ἕλκυσθε ἑλκύσθων
infinitive ἑλκῦσθαι
participle m ἑλκυσμένος
f ἑλκυσμένη
n ἑλκυσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἥλκυσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἥλκυσμαι ἥλκυσαι ἥλκυσται ἥλκυσθον ἥλκυσθον ἡλκύσμεθᾰ ἥλκυσθε ἡλκύσᾰται
subjunctive ἡλκυσμένος ὦ ἡλκυσμένος ᾖς ἡλκυσμένος ᾖ ἡλκυσμένω ἦτον ἡλκυσμένω ἦτον ἡλκυσμένοι ὦμεν ἡλκυσμένοι ἦτε ἡλκυσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἡλκυσμένος εἴην ἡλκυσμένος εἴης ἡλκυσμένος εἴη ἡλκυσμένω εἴητον / εἶτον ἡλκυσμένω εἰήτην / εἴτην ἡλκυσμένοι εἴημεν / εἶμεν ἡλκυσμένοι εἴητε / εἶτε ἡλκυσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἥλκυσο ἡλκύσθω ἥλκυσθον ἡλκύσθων   ἥλκυσθε ἡλκύσθων
infinitive ἡλκῦσθαι
participle m ἡλκυσμένος
f ἡλκυσμένη
n ἡλκυσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: εἱλκῠ́κειν / εἱλκῠ́κη, εἱλκῠ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἱλκῠ́κειν / εἱλκῠ́κη εἱλκῠ́κεις / εἱλκῠ́κης εἱλκῠ́κει(ν) εἱλκῠ́κετον εἱλκῠκέτην εἱλκῠ́κεμεν εἱλκῠ́κετε εἱλκῠ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative εἱλκῠ́σμην εἵλκῠσο εἵλκῠστο εἵλκῠσθον εἱλκῠ́σθην εἱλκῠ́σμεθᾰ εἵλκῠσθε εἱλκῠ́σᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.