ἑτερόκλιτος

Ancient Greek

Etymology

From ἕτερος (héteros, “other, another, different”) +‎ κλίνω (klínō, “to inflect”) +‎ -τός (-tós, verbal adjective suffix).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /he.te.ró.kli.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e.teˈro.kli.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.teˈro.kli.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.teˈro.kli.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.teˈro.kli.tos/

Adjective

ἑτερόκλῐτος • (heteróklĭtos) m or f (neuter ἑτερόκλῐτον); second declension

(grammar) irregularly declined or inflected

Inflection

Second declension of ἑτερόκλῐτος; ἑτερόκλῐτον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἑτερόκλῐτος heteróklĭtos	ἑτερόκλῐτον heteróklĭton	ἑτεροκλῐ́τω heteroklĭ́tō	ἑτεροκλῐ́τω heteroklĭ́tō	ἑτερόκλῐτοι heteróklĭtoi	ἑτερόκλῐτᾰ heteróklĭtă
Genitive	ἑτεροκλῐ́του heteroklĭ́tou	ἑτεροκλῐ́του heteroklĭ́tou	ἑτεροκλῐ́τοιν heteroklĭ́toin	ἑτεροκλῐ́τοιν heteroklĭ́toin	ἑτεροκλῐ́των heteroklĭ́tōn	ἑτεροκλῐ́των heteroklĭ́tōn
Dative	ἑτεροκλῐ́τῳ heteroklĭ́tōi	ἑτεροκλῐ́τῳ heteroklĭ́tōi	ἑτεροκλῐ́τοιν heteroklĭ́toin	ἑτεροκλῐ́τοιν heteroklĭ́toin	ἑτεροκλῐ́τοις heteroklĭ́tois	ἑτεροκλῐ́τοις heteroklĭ́tois
Accusative	ἑτερόκλῐτον heteróklĭton	ἑτερόκλῐτον heteróklĭton	ἑτεροκλῐ́τω heteroklĭ́tō	ἑτεροκλῐ́τω heteroklĭ́tō	ἑτεροκλῐ́τους heteroklĭ́tous	ἑτερόκλῐτᾰ heteróklĭtă
Vocative	ἑτερόκλῐτε heteróklĭte	ἑτερόκλῐτον heteróklĭton	ἑτεροκλῐ́τω heteroklĭ́tō	ἑτεροκλῐ́τω heteroklĭ́tō	ἑτερόκλῐτοι heteróklĭtoi	ἑτερόκλῐτᾰ heteróklĭtă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἑτεροκλῐ́τως heteroklĭ́tōs		ἑτεροκλῐτώτερος heteroklĭtṓteros		ἑτεροκλῐτώτᾰτος heteroklĭtṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

→ Latin: heteroclitus (learned)
- → English: heteroclitic
- → French: hétéroclite (learned)
- → German: heteroklitisch
- → Italian: eteroclito (learned)
- → Portuguese: heteróclito (learned)
- → Romanian: heteroclit (learned)
- → Spanish: heteróclito (learned)

References

“ἑτερόκλιτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ἑτερόκλιτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette