ἑτοιμοτέροις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /he.toi̯.mo.té.roi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e.ty.moˈte.rys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.ty.moˈte.rys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.ty.moˈte.rys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.ti.moˈte.ris/

Adjective

ἑτοιμοτέροις • (hetoimotérois)

masculine/neuter dative plural of ἑτοιμότερος (hetoimóteros)