ἑτοιμότατε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /he.toi̯.mó.ta.te/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e.tyˈmo.ta.te/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.tyˈmo.ta.te/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.tyˈmo.ta.te/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.tiˈmo.ta.te/

Adjective

ἑτοιμότᾰτε • (hetoimótăte)

masculine vocative singular of ἑτοιμότᾰτος (hetoimótătos)