ἑτοιμότερε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /he.toi̯.mó.te.re/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e.tyˈmo.te.re/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.tyˈmo.te.re/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.tyˈmo.te.re/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.tiˈmo.te.re/

Adjective

ἑτοιμότερε • (hetoimótere)

masculine vocative singular of ἑτοιμότερος (hetoimóteros)