ἠγγελόμεθα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛːŋ.ɡe.ló.me.tʰa/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝ŋ.ɡeˈlo.me.tʰa/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈlo.me.θa/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈlo.me.θa/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iɲ.ɟeˈlo.me.θa/

Verb

ἠγγελόμεθα • (ēngelómetha)

first-person plural aorist middle indicative of ἀγγέλλω (angéllō)