ἠελίοιο

See also: Ἠελίοιο

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.e.lí.oi̯.o/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.eˈli.y.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /i.eˈli.y.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.eˈli.y.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.eˈli.i.o/

Noun

ἠελίοιο • (ēelíoio)

genitive singular of ἠέλιος (ēélios)