ἠλακάτην

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.la.ká.tɛːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.laˈka.te̝n/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /i.laˈka.tin/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.laˈka.tin/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.laˈka.tin/

Noun

ἠλᾰκάτην • (ēlăkátēn)

accusative singular of ἠλακάτη (ēlakátē)