ἠνορέῃ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɛː.no.ré.ɛːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e̝.noˈre.e̝/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /i.noˈre.i/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /i.noˈre.i/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.noˈre.i/

Noun

ἠνορέῃ • (ēnoréēi)

dative singular of ἠνορέη (ēnoréē)