ἡμίμιτρον
Ancient Greek
Etymology
From ἡμι- (hēmi-, “half”) + μίτρα (mítra, “mitre”) + -ον (-on, “suffix for neuter”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /hɛː.mí.mi.tron/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)e̝ˈmi.mi.tron/
- (4th CE Koine) IPA(key): /iˈmi.mi.tron/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /iˈmi.mi.tron/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /iˈmi.mi.tron/
Noun
ἡμίμιτρον • (hēmímitron) n (genitive ἡμιμίτρου); second declension
- half mitre
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ἡμίμιτρον tò hēmímitron |
τὼ ἡμιμίτρω tṑ hēmimítrō |
τᾰ̀ ἡμίμιτρᾰ tằ hēmímitră | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἡμιμίτρου toû hēmimítrou |
τοῖν ἡμιμίτροιν toîn hēmimítroin |
τῶν ἡμιμίτρων tôn hēmimítrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἡμιμίτρῳ tōî hēmimítrōi |
τοῖν ἡμιμίτροιν toîn hēmimítroin |
τοῖς ἡμιμίτροις toîs hēmimítrois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ἡμίμιτρον tò hēmímitron |
τὼ ἡμιμίτρω tṑ hēmimítrō |
τᾰ̀ ἡμίμιτρᾰ tằ hēmímitră | ||||||||||
| Vocative | ἡμίμιτρον hēmímitron |
ἡμιμίτρω hēmimítrō |
ἡμίμιτρᾰ hēmímitră | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
References
- “ἡμίμιτρον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press