Ἡραῖος
Ancient Greek
Alternative forms
- Ἤρᾱος (Ḗrāos) — Aeolic
Etymology
Adjective
Ἡραῖος • (Hēraîos) m (feminine Ἡραίᾱ, neuter Ἡραῖον); first/second declension
- of or pertaining to Hera
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | Ἡραῖος Hēraîos |
Ἡραίᾱ Hēraíā |
Ἡραῖον Hēraîon |
Ἡραίω Hēraíō |
Ἡραίᾱ Hēraíā |
Ἡραίω Hēraíō |
Ἡραῖοι Hēraîoi |
Ἡραῖαι Hēraîai |
Ἡραῖᾰ Hēraîă | |||||
| Genitive | Ἡραίου Hēraíou |
Ἡραίᾱς Hēraíās |
Ἡραίου Hēraíou |
Ἡραίοιν Hēraíoin |
Ἡραίαιν Hēraíain |
Ἡραίοιν Hēraíoin |
Ἡραίων Hēraíōn |
Ἡραίων Hēraíōn |
Ἡραίων Hēraíōn | |||||
| Dative | Ἡραίῳ Hēraíōi |
Ἡραίᾳ Hēraíāi |
Ἡραίῳ Hēraíōi |
Ἡραίοιν Hēraíoin |
Ἡραίαιν Hēraíain |
Ἡραίοιν Hēraíoin |
Ἡραίοις Hēraíois |
Ἡραίαις Hēraíais |
Ἡραίοις Hēraíois | |||||
| Accusative | Ἡραῖον Hēraîon |
Ἡραίᾱν Hēraíān |
Ἡραῖον Hēraîon |
Ἡραίω Hēraíō |
Ἡραίᾱ Hēraíā |
Ἡραίω Hēraíō |
Ἡραίους Hēraíous |
Ἡραίᾱς Hēraíās |
Ἡραῖᾰ Hēraîă | |||||
| Vocative | Ἡραῖε Hēraîe |
Ἡραίᾱ Hēraíā |
Ἡραῖον Hēraîon |
Ἡραίω Hēraíō |
Ἡραίᾱ Hēraíā |
Ἡραίω Hēraíō |
Ἡραῖοι Hēraîoi |
Ἡραῖαι Hēraîai |
Ἡραῖᾰ Hēraîă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| Ἡραίως Hēraíōs |
Ἡραιότερος Hēraióteros |
Ἡραιότᾰτος Hēraiótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
Descendants
- → Translingual: Heraeus
Further reading
- Ἡραῖος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “Ἡραῖος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press