ἰσορροπέω

Ancient Greek

Etymology

From ἰσόρροπος, from ἴσος (ísos, “equal”) +‎ ῥέπω (rhépō, “to incline”) +‎ -ος (-os, adjective suffix).

Pronunciation

 

Verb

ἰσορροπέω • (isorrhopéō)

  1. to be equally balanced, in equipoise

Inflection

   Present: ἰσορροπέω, ἰσορροπέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἰσορροπέω ἰσορροπέεις ἰσορροπέει ἰσορροπέετον ἰσορροπέετον ἰσορροπέομεν ἰσορροπέετε ἰσορροπέουσῐ(ν)
subjunctive ἰσορροπέω ἰσορροπέῃς ἰσορροπέῃ ἰσορροπέητον ἰσορροπέητον ἰσορροπέωμεν ἰσορροπέητε ἰσορροπέωσῐ(ν)
optative ἰσορροπέοιμῐ ἰσορροπέοις ἰσορροπέοι ἰσορροπέοιτον ἰσορροπεοίτην ἰσορροπέοιμεν ἰσορροπέοιτε ἰσορροπέοιεν
imperative   ἰσορρόπεε ἰσορροπεέτω ἰσορροπέετον ἰσορροπεέτων   ἰσορροπέετε ἰσορροπεόντων
middle/
passive 		indicative ἰσορροπέομαι ἰσορροπέῃ / ἰσορροπέει ἰσορροπέεται ἰσορροπέεσθον ἰσορροπέεσθον ἰσορροπεόμεθᾰ ἰσορροπέεσθε ἰσορροπέονται
subjunctive ἰσορροπέωμαι ἰσορροπέῃ ἰσορροπέηται ἰσορροπέησθον ἰσορροπέησθον ἰσορροπεώμεθᾰ ἰσορροπέησθε ἰσορροπέωνται
optative ἰσορροπεοίμην ἰσορροπέοιο ἰσορροπέοιτο ἰσορροπέοισθον ἰσορροπεοίσθην ἰσορροπεοίμεθᾰ ἰσορροπέοισθε ἰσορροπέοιντο
imperative   ἰσορροπέου ἰσορροπεέσθω ἰσορροπέεσθον ἰσορροπεέσθων   ἰσορροπέεσθε ἰσορροπεέσθων
active middle/passive
infinitive ἰσορροπέειν ἰσορροπέεσθαι
participle m ἰσορροπέων ἰσορροπεόμενος
f ἰσορροπέουσᾰ ἰσορροπεομένη
n ἰσορροπέον ἰσορροπεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἰσορροπῶ, ἰσορροποῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἰσορροπῶ ἰσορροπεῖς ἰσορροπεῖ ἰσορροπεῖτον ἰσορροπεῖτον ἰσορροποῦμεν ἰσορροπεῖτε ἰσορροποῦσῐ(ν)
subjunctive ἰσορροπῶ ἰσορροπῇς ἰσορροπῇ ἰσορροπῆτον ἰσορροπῆτον ἰσορροπῶμεν ἰσορροπῆτε ἰσορροπῶσῐ(ν)
optative ἰσορροποίην / ἰσορροποῖμῐ ἰσορροποίης / ἰσορροποῖς ἰσορροποίη / ἰσορροποῖ ἰσορροποῖτον / ἰσορροποίητον ἰσορροποίτην / ἰσορροποιήτην ἰσορροποῖμεν / ἰσορροποίημεν ἰσορροποῖτε / ἰσορροποίητε ἰσορροποῖεν / ἰσορροποίησᾰν
imperative   ἰσορρόπει ἰσορροπείτω ἰσορροπεῖτον ἰσορροπείτων   ἰσορροπεῖτε ἰσορροπούντων
middle/
passive 		indicative ἰσορροποῦμαι ἰσορροπεῖ,
ἰσορροπῇ 		ἰσορροπεῖται ἰσορροπεῖσθον ἰσορροπεῖσθον ἰσορροπούμεθᾰ ἰσορροπεῖσθε ἰσορροποῦνται
subjunctive ἰσορροπῶμαι ἰσορροπῇ ἰσορροπῆται ἰσορροπῆσθον ἰσορροπῆσθον ἰσορροπώμεθᾰ ἰσορροπῆσθε ἰσορροπῶνται
optative ἰσορροποίμην ἰσορροποῖο ἰσορροποῖτο ἰσορροποῖσθον ἰσορροποίσθην ἰσορροποίμεθᾰ ἰσορροποῖσθε ἰσορροποῖντο
imperative   ἰσορροποῦ ἰσορροπείσθω ἰσορροπεῖσθον ἰσορροπείσθων   ἰσορροπεῖσθε ἰσορροπείσθων
active middle/passive
infinitive ἰσορροπεῖν ἰσορροπεῖσθαι
participle m ἰσορροπῶν ἰσορροπούμενος
f ἰσορροποῦσᾰ ἰσορροπουμένη
n ἰσορροποῦν ἰσορροπούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.