ἰσχιάς
Ancient Greek
Etymology
From ἰσχίον (iskhíon) + -άς (-ás)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /is.kʰi.ás/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /is.kʰiˈas/
- (4th CE Koine) IPA(key): /is.çiˈas/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /is.çiˈas/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /is.çiˈas/
Noun
ἰσχῐάς • (iskhĭás) f (genitive ἰσχῐάδος); third declension
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ῐ̓σχῐᾰ́ς hē ĭskhĭắs |
τὼ ῐ̓σχῐᾰ́δε tṑ ĭskhĭắde |
αἱ ῐ̓σχῐᾰ́δες hai ĭskhĭắdes | ||||||||||
| Genitive | τῆς ῐ̓σχῐᾰ́δος tês ĭskhĭắdos |
τοῖν ῐ̓σχῐᾰ́δοιν toîn ĭskhĭắdoin |
τῶν ῐ̓σχῐᾰ́δων tôn ĭskhĭắdōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ῐ̓σχῐᾰ́δῐ tēî ĭskhĭắdĭ |
τοῖν ῐ̓σχῐᾰ́δοιν toîn ĭskhĭắdoin |
ταῖς ῐ̓σχῐᾰ́σῐ / ῐ̓σχῐᾰ́σῐν taîs ĭskhĭắsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ῐ̓σχῐᾰ́δᾰ tḕn ĭskhĭắdă |
τὼ ῐ̓σχῐᾰ́δε tṑ ĭskhĭắde |
τᾱ̀ς ῐ̓σχῐᾰ́δᾰς tā̀s ĭskhĭắdăs | ||||||||||
| Vocative | ῐ̓σχῐᾰ́ς ĭskhĭắs |
ῐ̓σχῐᾰ́δε ĭskhĭắde |
ῐ̓σχῐᾰ́δες ĭskhĭắdes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Derived terms
- ἰσχιαδικός (iskhiadikós)
Descendants
Further reading
- ἰσχιάς in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- ἰσχιάς, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “ἰσχιάς”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Pape, Wilhelm (1914) “ἰσχιάς”, in Max Sengebusch, editor, Handwörterbuch der griechischen Sprache[1] (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn