ἱλήκω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From ῑ̔́λᾱος (hī́lāos, “propitious, gracious”).

Pronunciation

 

Verb

ῑ̔λήκω • (hīlḗkō)

  1. to be gracious

Inflection

   Present: ῑ̔λήκω, ῑ̔λήκομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῑ̔λήκω ῑ̔λήκεις ῑ̔λήκει ῑ̔λήκετον ῑ̔λήκετον ῑ̔λήκομεν ῑ̔λήκετε ῑ̔λήκουσῐ(ν)
subjunctive ῑ̔λήκω ῑ̔λήκῃς ῑ̔λήκῃ ῑ̔λήκητον ῑ̔λήκητον ῑ̔λήκωμεν ῑ̔λήκητε ῑ̔λήκωσῐ(ν)
optative ῑ̔λήκοιμῐ ῑ̔λήκοις ῑ̔λήκοι ῑ̔λήκοιτον ῑ̔ληκοίτην ῑ̔λήκοιμεν ῑ̔λήκοιτε ῑ̔λήκοιεν
imperative   ῑ̔́ληκε ῑ̔ληκέτω ῑ̔λήκετον ῑ̔ληκέτων   ῑ̔λήκετε ῑ̔ληκόντων
middle/
passive 		indicative ῑ̔λήκομαι ῑ̔λήκῃ / ῑ̔λήκει ῑ̔λήκεται ῑ̔λήκεσθον ῑ̔λήκεσθον ῑ̔ληκόμεθᾰ ῑ̔λήκεσθε ῑ̔λήκονται
subjunctive ῑ̔λήκωμαι ῑ̔λήκῃ ῑ̔λήκηται ῑ̔λήκησθον ῑ̔λήκησθον ῑ̔ληκώμεθᾰ ῑ̔λήκησθε ῑ̔λήκωνται
optative ῑ̔ληκοίμην ῑ̔λήκοιο ῑ̔λήκοιτο ῑ̔λήκοισθον ῑ̔ληκοίσθην ῑ̔ληκοίμεθᾰ ῑ̔λήκοισθε ῑ̔λήκοιντο
imperative   ῑ̔λήκου ῑ̔ληκέσθω ῑ̔λήκεσθον ῑ̔ληκέσθων   ῑ̔λήκεσθε ῑ̔ληκέσθων
active middle/passive
infinitive ῑ̔λήκειν ῑ̔λήκεσθαι
participle m ῑ̔λήκων ῑ̔ληκόμενος
f ῑ̔λήκουσᾰ ῑ̔ληκομένη
n ῑ̔λῆκον ῑ̔ληκόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.