ἱππότα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hip.pó.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)ipˈpo.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ipˈpo.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ipˈpo.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈpo.ta/

Noun

ἱππότα • (hippóta)

vocative singular of ἱππότης (hippótēs)