ἴκελος

See also: Ἴκελος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /í.ke.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈi.ke.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈi.ce.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈi.ce.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈi.ce.los/

Adjective

ἴκελος • (íkelos) m (feminine ἰκέλη, neuter ἴκελον); first/second declension

Ionic and poetic form of εἴκελος (eíkelos)

Declension

First and second declension of ἴκελος; ἰκέλη; ἴκελον (Ionic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἴκελος íkelos	ἰκέλη ikélē	ἴκελον íkelon	ἰκέλω ikélō	ἰκέλᾱ ikélā	ἰκέλω ikélō	ἴκελοι íkeloi	ἴκελαι íkelai	ἴκελᾰ íkelă
Genitive	ἰκέλου ikélou	ἰκέλης ikélēs	ἰκέλου ikélou	ἰκέλοιν ikéloin	ἰκέλαιν ikélain	ἰκέλοιν ikéloin	ἰκέλων ikélōn	ἰκελέων / ἰκελῶν ikeléōn / ikelôn	ἰκέλων ikélōn
Dative	ἰκέλῳ ikélōi	ἰκέλῃ ikélēi	ἰκέλῳ ikélōi	ἰκέλοιν ikéloin	ἰκέλαιν ikélain	ἰκέλοιν ikéloin	ἰκέλοισῐ / ἰκέλοισῐν / ἰκέλοις ikéloisĭ(n) / ikélois	ἰκέλῃσῐ / ἰκέλῃσῐν ikélēisĭ(n)	ἰκέλοισῐ / ἰκέλοισῐν / ἰκέλοις ikéloisĭ(n) / ikélois
Accusative	ἴκελον íkelon	ἰκέλην ikélēn	ἴκελον íkelon	ἰκέλω ikélō	ἰκέλᾱ ikélā	ἰκέλω ikélō	ἰκέλους ikélous	ἰκέλᾱς ikélās	ἴκελᾰ íkelă
Vocative	ἴκελε íkele	ἰκέλη ikélē	ἴκελον íkelon	ἰκέλω ikélō	ἰκέλᾱ ikélā	ἰκέλω ikélō	ἴκελοι íkeloi	ἴκελαι íkelai	ἴκελᾰ íkelă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἰκέλως ikélōs			ἰκελώτερος ikelṓteros			ἰκελώτᾰτος ikelṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Derived terms

Ἴκελος (Íkelos)