ὀνείρειος

Ancient Greek

Etymology

From ὄνειρος (óneiros) +‎ -ειος (-eios).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.něː.reː.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /oˈni.ri.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈni.ri.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈni.ri.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈni.ri.os/

Adjective

ὀνείρειος • (oneíreios) m (feminine ὀνειρείᾱ, neuter ὀνείρειον); first/second declension

pertaining to dreams

Declension

First and second declension of ὀνείρειος; ὀνειρείᾱ; ὀνείρειον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὀνείρειος oneíreios	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō	ὀνείρειοι oneíreioi	ὀνείρειαι oneíreiai	ὀνείρειᾰ oneíreiă
Genitive	ὀνειρείου oneireíou	ὀνειρείᾱς oneireíās	ὀνειρείου oneireíou	ὀνειρείοιν oneireíoin	ὀνειρείαιν oneireíain	ὀνειρείοιν oneireíoin	ὀνειρείων oneireíōn	ὀνειρείων oneireíōn	ὀνειρείων oneireíōn
Dative	ὀνειρείῳ oneireíōi	ὀνειρείᾳ oneireíāi	ὀνειρείῳ oneireíōi	ὀνειρείοιν oneireíoin	ὀνειρείαιν oneireíain	ὀνειρείοιν oneireíoin	ὀνειρείοις oneireíois	ὀνειρείαις oneireíais	ὀνειρείοις oneireíois
Accusative	ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείᾱν oneireíān	ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείους oneireíous	ὀνειρείᾱς oneireíās	ὀνείρειᾰ oneíreiă
Vocative	ὀνείρειε oneíreie	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō	ὀνείρειοι oneíreioi	ὀνείρειαι oneíreiai	ὀνείρειᾰ oneíreiă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὀνειρείως oneireíōs			ὀνειρειότερος oneireióteros			ὀνειρειότᾰτος oneireiótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of ὀνείρειος; ὀνειρείη; ὀνείρειον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὀνείρειος oneíreios	ὀνειρείη oneireíē	ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō	ὀνείρειοι oneíreioi	ὀνείρειαι oneíreiai	ὀνείρειᾰ oneíreiă
Genitive	ὀνειρείου / ὀνειρειοῖο / ὀνειρείοιο / ὀνειρειόο / ὀνειρείοο oneireíou / oneireioîo / oneireíoio / oneireióo / oneireíoo	ὀνειρείης oneireíēs	ὀνειρείου / ὀνειρειοῖο / ὀνειρείοιο / ὀνειρειόο / ὀνειρείοο oneireíou / oneireioîo / oneireíoio / oneireióo / oneireíoo	ὀνειρείοιν / ὀνειρείοιῐν oneireíoi(ĭ)n	ὀνειρείαιν / ὀνειρείαιῐν / ὀνειρείῃῐν oneireíai(ĭ)n / oneireíēiĭn	ὀνειρείοιν / ὀνειρείοιῐν oneireíoi(ĭ)n	ὀνειρείων oneireíōn	ὀνειρειᾱ́ων / ὀνειρειέ͜ων / ὀνειρειῶν oneireiā́ōn / oneireié͜ōn / oneireiôn	ὀνειρείων oneireíōn
Dative	ὀνειρείῳ oneireíōi	ὀνειρείῃ oneireíēi	ὀνειρείῳ oneireíōi	ὀνειρείοιν / ὀνειρείοιῐν oneireíoi(ĭ)n	ὀνειρείαιν / ὀνειρείαιῐν / ὀνειρείῃῐν oneireíai(ĭ)n / oneireíēiĭn	ὀνειρείοιν / ὀνειρείοιῐν oneireíoi(ĭ)n	ὀνειρείοισῐ / ὀνειρείοισῐν / ὀνειρείοις oneireíoisĭ(n) / oneireíois	ὀνειρείῃσῐ / ὀνειρείῃσῐν / ὀνειρείῃς / ὀνειρείαις oneireíēisĭ(n) / oneireíēis / oneireíais	ὀνειρείοισῐ / ὀνειρείοισῐν / ὀνειρείοις oneireíoisĭ(n) / oneireíois
Accusative	ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείην oneireíēn	ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείους oneireíous	ὀνειρείᾱς oneireíās	ὀνείρειᾰ oneíreiă
Vocative	ὀνείρειε oneíreie	ὀνειρείη oneireíē	ὀνείρειον oneíreion	ὀνειρείω oneireíō	ὀνειρείᾱ oneireíā	ὀνειρείω oneireíō	ὀνείρειοι oneíreioi	ὀνείρειαι oneíreiai	ὀνείρειᾰ oneíreiă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὀνειρείως oneireíōs			ὀνειρειότερος oneireióteros			ὀνειρειότᾰτος oneireiótătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading