ὀρεκτικός

Ancient Greek

Etymology

From ὀρεκτός (orektós, “stretched out; desired”) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.rek.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.rek.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /o.rek.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.rek.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.rek.tiˈkos/

Adjective

ὀρεκτῐκός • (orektĭkós) m (feminine ὀρεκτῐκή, neuter ὀρεκτῐκόν); first/second declension

pertaining to desire
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, On the Soul 3.10
causing appetite
- 40 CE – 90 CE, Dioscorides, Materia medica 5.6

Declension

First and second declension of ὀρεκτῐκός; ὀρεκτῐκή; ὀρεκτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὀρεκτῐκός orektĭkós	ὀρεκτῐκή orektĭkḗ	ὀρεκτῐκόν orektĭkón	ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ	ὀρεκτῐκᾱ́ orektĭkā́	ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ	ὀρεκτῐκοί orektĭkoí	ὀρεκτῐκαί orektĭkaí	ὀρεκτῐκᾰ́ orektĭkắ
Genitive	ὀρεκτῐκοῦ orektĭkoû	ὀρεκτῐκῆς orektĭkês	ὀρεκτῐκοῦ orektĭkoû	ὀρεκτῐκοῖν orektĭkoîn	ὀρεκτῐκαῖν orektĭkaîn	ὀρεκτῐκοῖν orektĭkoîn	ὀρεκτῐκῶν orektĭkôn	ὀρεκτῐκῶν orektĭkôn	ὀρεκτῐκῶν orektĭkôn
Dative	ὀρεκτῐκῷ orektĭkōî	ὀρεκτῐκῇ orektĭkēî	ὀρεκτῐκῷ orektĭkōî	ὀρεκτῐκοῖν orektĭkoîn	ὀρεκτῐκαῖν orektĭkaîn	ὀρεκτῐκοῖν orektĭkoîn	ὀρεκτῐκοῖς orektĭkoîs	ὀρεκτῐκαῖς orektĭkaîs	ὀρεκτῐκοῖς orektĭkoîs
Accusative	ὀρεκτῐκόν orektĭkón	ὀρεκτῐκήν orektĭkḗn	ὀρεκτῐκόν orektĭkón	ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ	ὀρεκτῐκᾱ́ orektĭkā́	ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ	ὀρεκτῐκούς orektĭkoús	ὀρεκτῐκᾱ́ς orektĭkā́s	ὀρεκτῐκᾰ́ orektĭkắ
Vocative	ὀρεκτῐκέ orektĭké	ὀρεκτῐκή orektĭkḗ	ὀρεκτῐκόν orektĭkón	ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ	ὀρεκτῐκᾱ́ orektĭkā́	ὀρεκτῐκώ orektĭkṓ	ὀρεκτῐκοί orektĭkoí	ὀρεκτῐκαί orektĭkaí	ὀρεκτῐκᾰ́ orektĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὀρεκτῐκῶς orektĭkôs			ὀρεκτῐκώτερος orektĭkṓteros			ὀρεκτῐκώτᾰτος orektĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“ὀρεκτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
ὀρεκτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette