ὀρινόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /o.riː.nó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.riˈno.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /o.riˈno.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.riˈno.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.riˈno.me.nos/

Participle

ὀρῑνόμενος • (orīnómenos) m (feminine ὀρῑνομένη, neuter ὀρῑνόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of ὀρῑ́νω (orī́nō)

Declension

First and second declension of ὀρῑνόμενος; ὀρῑνομένη; ὀρῑνόμενον (Epic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὀρῑνόμενος orīnómenos	ὀρῑνομένη orīnoménē	ὀρῑνόμενον orīnómenon	ὀρῑνομένω orīnoménō	ὀρῑνομένᾱ orīnoménā	ὀρῑνομένω orīnoménō	ὀρῑνόμενοι orīnómenoi	ὀρῑνόμεναι orīnómenai	ὀρῑνόμενᾰ orīnómenă
Genitive	ὀρῑνομένου / ὀρῑνομενοῖο / ὀρῑνομένοιο / ὀρῑνομενόο / ὀρῑνομένοο orīnoménou / orīnomenoîo / orīnoménoio / orīnomenóo / orīnoménoo	ὀρῑνομένης orīnoménēs	ὀρῑνομένου / ὀρῑνομενοῖο / ὀρῑνομένοιο / ὀρῑνομενόο / ὀρῑνομένοο orīnoménou / orīnomenoîo / orīnoménoio / orīnomenóo / orīnoménoo	ὀρῑνομένοιν / ὀρῑνομένοιῐν orīnoménoi(ĭ)n	ὀρῑνομέναιν / ὀρῑνομέναιῐν / ὀρῑνομένῃῐν orīnoménai(ĭ)n / orīnoménēiĭn	ὀρῑνομένοιν / ὀρῑνομένοιῐν orīnoménoi(ĭ)n	ὀρῑνομένων orīnoménōn	ὀρῑνομενᾱ́ων / ὀρῑνομενέ͜ων / ὀρῑνομενῶν orīnomenā́ōn / orīnomené͜ōn / orīnomenôn	ὀρῑνομένων orīnoménōn
Dative	ὀρῑνομένῳ orīnoménōi	ὀρῑνομένῃ orīnoménēi	ὀρῑνομένῳ orīnoménōi	ὀρῑνομένοιν / ὀρῑνομένοιῐν orīnoménoi(ĭ)n	ὀρῑνομέναιν / ὀρῑνομέναιῐν / ὀρῑνομένῃῐν orīnoménai(ĭ)n / orīnoménēiĭn	ὀρῑνομένοιν / ὀρῑνομένοιῐν orīnoménoi(ĭ)n	ὀρῑνομένοισῐ / ὀρῑνομένοισῐν / ὀρῑνομένοις orīnoménoisĭ(n) / orīnoménois	ὀρῑνομένῃσῐ / ὀρῑνομένῃσῐν / ὀρῑνομένῃς / ὀρῑνομέναις orīnoménēisĭ(n) / orīnoménēis / orīnoménais	ὀρῑνομένοισῐ / ὀρῑνομένοισῐν / ὀρῑνομένοις orīnoménoisĭ(n) / orīnoménois
Accusative	ὀρῑνόμενον orīnómenon	ὀρῑνομένην orīnoménēn	ὀρῑνόμενον orīnómenon	ὀρῑνομένω orīnoménō	ὀρῑνομένᾱ orīnoménā	ὀρῑνομένω orīnoménō	ὀρῑνομένους orīnoménous	ὀρῑνομένᾱς orīnoménās	ὀρῑνόμενᾰ orīnómenă
Vocative	ὀρῑνόμενε orīnómene	ὀρῑνομένη orīnoménē	ὀρῑνόμενον orīnómenon	ὀρῑνομένω orīnoménō	ὀρῑνομένᾱ orīnoménā	ὀρῑνομένω orīnoménō	ὀρῑνόμενοι orīnómenoi	ὀρῑνόμεναι orīnómenai	ὀρῑνόμενᾰ orīnómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὀρῑνομένως orīnoménōs			ὀρῑνομενώτερος orīnomenṓteros			ὀρῑνομενώτᾰτος orīnomenṓtătos
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.