ὀστέϊνος

Ancient Greek

Alternative forms

ὄστινος (óstinos) — Attic

Etymology

From ὀστέον (ostéon, “bone”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /os.té.i.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /osˈte.i.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /osˈte.i.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /osˈte.i.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /osˈte.i.nos/

Adjective

ὀστέϊνος • (ostéïnos) m (feminine ὀστεΐνη, neuter ὀστέϊνον); first/second declension

made of bones

Inflection

First and second declension of ὀστέϊνος; ὀστεΐνη; ὀστέϊνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὀστέϊνος ostéïnos	ὀστεΐνη osteḯnē	ὀστέϊνον ostéïnon	ὀστεΐνω osteḯnō	ὀστεΐνᾱ osteḯnā	ὀστεΐνω osteḯnō	ὀστέϊνοι ostéïnoi	ὀστέϊναι ostéïnai	ὀστέϊνᾰ ostéïnă
Genitive	ὀστεΐνου osteḯnou	ὀστεΐνης osteḯnēs	ὀστεΐνου osteḯnou	ὀστεΐνοιν osteḯnoin	ὀστεΐναιν osteḯnain	ὀστεΐνοιν osteḯnoin	ὀστεΐνων osteḯnōn	ὀστεΐνων osteḯnōn	ὀστεΐνων osteḯnōn
Dative	ὀστεΐνῳ osteḯnōi	ὀστεΐνῃ osteḯnēi	ὀστεΐνῳ osteḯnōi	ὀστεΐνοιν osteḯnoin	ὀστεΐναιν osteḯnain	ὀστεΐνοιν osteḯnoin	ὀστεΐνοις osteḯnois	ὀστεΐναις osteḯnais	ὀστεΐνοις osteḯnois
Accusative	ὀστέϊνον ostéïnon	ὀστεΐνην osteḯnēn	ὀστέϊνον ostéïnon	ὀστεΐνω osteḯnō	ὀστεΐνᾱ osteḯnā	ὀστεΐνω osteḯnō	ὀστεΐνους osteḯnous	ὀστεΐνᾱς osteḯnās	ὀστέϊνᾰ ostéïnă
Vocative	ὀστέϊνε ostéïne	ὀστεΐνη osteḯnē	ὀστέϊνον ostéïnon	ὀστεΐνω osteḯnō	ὀστεΐνᾱ osteḯnā	ὀστεΐνω osteḯnō	ὀστέϊνοι ostéïnoi	ὀστέϊναι ostéïnai	ὀστέϊνᾰ ostéïnă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὀστεΐνως osteḯnōs			ὀστεϊνότερος osteïnóteros			ὀστεϊνότᾰτος osteïnótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.