ὀψωνέω

Ancient Greek

Etymology

From ὄψον (ópson) +‎ ὠνέομαι (ōnéomai).

Pronunciation

 

Verb

ὀψωνέω • (opsōnéō)

  1. (ambitransitive) to buy fish; to buy victuals in general

Conjugation

   Present: ὀψωνέω, ὀψωνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀψωνέω ὀψωνέεις ὀψωνέει ὀψωνέετον ὀψωνέετον ὀψωνέομεν ὀψωνέετε ὀψωνέουσῐ(ν)
subjunctive ὀψωνέω ὀψωνέῃς ὀψωνέῃ ὀψωνέητον ὀψωνέητον ὀψωνέωμεν ὀψωνέητε ὀψωνέωσῐ(ν)
optative ὀψωνέοιμῐ ὀψωνέοις ὀψωνέοι ὀψωνέοιτον ὀψωνεοίτην ὀψωνέοιμεν ὀψωνέοιτε ὀψωνέοιεν
imperative   ὀψώνεε ὀψωνεέτω ὀψωνέετον ὀψωνεέτων   ὀψωνέετε ὀψωνεόντων
middle/
passive 		indicative ὀψωνέομαι ὀψωνέῃ / ὀψωνέει ὀψωνέεται ὀψωνέεσθον ὀψωνέεσθον ὀψωνεόμεθᾰ ὀψωνέεσθε ὀψωνέονται
subjunctive ὀψωνέωμαι ὀψωνέῃ ὀψωνέηται ὀψωνέησθον ὀψωνέησθον ὀψωνεώμεθᾰ ὀψωνέησθε ὀψωνέωνται
optative ὀψωνεοίμην ὀψωνέοιο ὀψωνέοιτο ὀψωνέοισθον ὀψωνεοίσθην ὀψωνεοίμεθᾰ ὀψωνέοισθε ὀψωνέοιντο
imperative   ὀψωνέου ὀψωνεέσθω ὀψωνέεσθον ὀψωνεέσθων   ὀψωνέεσθε ὀψωνεέσθων
active middle/passive
infinitive ὀψωνέειν ὀψωνέεσθαι
participle m ὀψωνέων ὀψωνεόμενος
f ὀψωνέουσᾰ ὀψωνεομένη
n ὀψωνέον ὀψωνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ὀψωνῶ, ὀψωνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀψωνῶ ὀψωνεῖς ὀψωνεῖ ὀψωνεῖτον ὀψωνεῖτον ὀψωνοῦμεν ὀψωνεῖτε ὀψωνοῦσῐ(ν)
subjunctive ὀψωνῶ ὀψωνῇς ὀψωνῇ ὀψωνῆτον ὀψωνῆτον ὀψωνῶμεν ὀψωνῆτε ὀψωνῶσῐ(ν)
optative ὀψωνοίην / ὀψωνοῖμῐ ὀψωνοίης / ὀψωνοῖς ὀψωνοίη / ὀψωνοῖ ὀψωνοῖτον / ὀψωνοίητον ὀψωνοίτην / ὀψωνοιήτην ὀψωνοῖμεν / ὀψωνοίημεν ὀψωνοῖτε / ὀψωνοίητε ὀψωνοῖεν / ὀψωνοίησᾰν
imperative   ὀψώνει ὀψωνείτω ὀψωνεῖτον ὀψωνείτων   ὀψωνεῖτε ὀψωνούντων
middle/
passive 		indicative ὀψωνοῦμαι ὀψωνεῖ,
ὀψωνῇ 		ὀψωνεῖται ὀψωνεῖσθον ὀψωνεῖσθον ὀψωνούμεθᾰ ὀψωνεῖσθε ὀψωνοῦνται
subjunctive ὀψωνῶμαι ὀψωνῇ ὀψωνῆται ὀψωνῆσθον ὀψωνῆσθον ὀψωνώμεθᾰ ὀψωνῆσθε ὀψωνῶνται
optative ὀψωνοίμην ὀψωνοῖο ὀψωνοῖτο ὀψωνοῖσθον ὀψωνοίσθην ὀψωνοίμεθᾰ ὀψωνοῖσθε ὀψωνοῖντο
imperative   ὀψωνοῦ ὀψωνείσθω ὀψωνεῖσθον ὀψωνείσθων   ὀψωνεῖσθε ὀψωνείσθων
active middle/passive
infinitive ὀψωνεῖν ὀψωνεῖσθαι
participle m ὀψωνῶν ὀψωνούμενος
f ὀψωνοῦσᾰ ὀψωνουμένη
n ὀψωνοῦν ὀψωνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.