ὁρμίζω

Ancient Greek

Etymology

From ὅρμος (hórmos, “anchorage, shelter”) +‎ -ίζω (-ízō, verb-forming suffix).

Pronunciation

 

Verb

ὁρμίζω • (hormízō)

  1. to bring to a safe anchorage, bring into harbour, to moor, anchor
  2. to bring safe home
  3. to put (e.g. a child) to sleep
  4. (middle voice and passive voice) to come to anchor, lie at anchor, be anchored
  5. (middle voice and passive voice) to be dependent

Conjugation

   Present: ὁρμῐ́ζω, ὁρμῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὁρμῐ́ζω ὁρμῐ́ζεις ὁρμῐ́ζει ὁρμῐ́ζετον ὁρμῐ́ζετον ὁρμῐ́ζομεν ὁρμῐ́ζετε ὁρμῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ὁρμῐ́ζω ὁρμῐ́ζῃς ὁρμῐ́ζῃ ὁρμῐ́ζητον ὁρμῐ́ζητον ὁρμῐ́ζωμεν ὁρμῐ́ζητε ὁρμῐ́ζωσῐ(ν)
optative ὁρμῐ́ζοιμῐ ὁρμῐ́ζοις ὁρμῐ́ζοι ὁρμῐ́ζοιτον ὁρμῐζοίτην ὁρμῐ́ζοιμεν ὁρμῐ́ζοιτε ὁρμῐ́ζοιεν
imperative   ὅρμῐζε ὁρμῐζέτω ὁρμῐ́ζετον ὁρμῐζέτων   ὁρμῐ́ζετε ὁρμῐζόντων
middle/
passive 		indicative ὁρμῐ́ζομαι ὁρμῐ́ζῃ / ὁρμῐ́ζει ὁρμῐ́ζεται ὁρμῐ́ζεσθον ὁρμῐ́ζεσθον ὁρμῐζόμεθᾰ ὁρμῐ́ζεσθε ὁρμῐ́ζονται
subjunctive ὁρμῐ́ζωμαι ὁρμῐ́ζῃ ὁρμῐ́ζηται ὁρμῐ́ζησθον ὁρμῐ́ζησθον ὁρμῐζώμεθᾰ ὁρμῐ́ζησθε ὁρμῐ́ζωνται
optative ὁρμῐζοίμην ὁρμῐ́ζοιο ὁρμῐ́ζοιτο ὁρμῐ́ζοισθον ὁρμῐζοίσθην ὁρμῐζοίμεθᾰ ὁρμῐ́ζοισθε ὁρμῐ́ζοιντο
imperative   ὁρμῐ́ζου ὁρμῐζέσθω ὁρμῐ́ζεσθον ὁρμῐζέσθων   ὁρμῐ́ζεσθε ὁρμῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ὁρμῐ́ζειν ὁρμῐ́ζεσθαι
participle m ὁρμῐ́ζων ὁρμῐζόμενος
f ὁρμῐ́ζουσᾰ ὁρμῐζομένη
n ὁρμῐ́ζον ὁρμῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὥρμῐζον, ὡρμῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὥρμῐζον ὥρμῐζες ὥρμῐζε(ν) ὡρμῐ́ζετον ὡρμῐζέτην ὡρμῐ́ζομεν ὡρμῐ́ζετε ὥρμῐζον
middle/
passive 		indicative ὡρμῐζόμην ὡρμῐ́ζου ὡρμῐ́ζετο ὡρμῐ́ζεσθον ὡρμῐζέσθην ὡρμῐζόμεθᾰ ὡρμῐ́ζεσθε ὡρμῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὁρμῐέω, ὁρμῐέομαι, ὁρμῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὁρμῐέω ὁρμῐέεις ὁρμῐέει ὁρμῐέετον ὁρμῐέετον ὁρμῐέομεν ὁρμῐέετε ὁρμῐέουσῐ(ν)
optative ὁρμῐέοιμῐ ὁρμῐέοις ὁρμῐέοι ὁρμῐέοιτον ὁρμῐεοίτην ὁρμῐέοιμεν ὁρμῐέοιτε ὁρμῐέοιεν
middle indicative ὁρμῐέομαι ὁρμῐέῃ / ὁρμῐέει ὁρμῐέεται ὁρμῐέεσθον ὁρμῐέεσθον ὁρμῐεόμεθᾰ ὁρμῐέεσθε ὁρμῐέονται
optative ὁρμῐεοίμην ὁρμῐέοιο ὁρμῐέοιτο ὁρμῐέοισθον ὁρμῐεοίσθην ὁρμῐεοίμεθᾰ ὁρμῐέοισθε ὁρμῐέοιντο
passive indicative ὁρμῐσθήσομαι ὁρμῐσθήσῃ ὁρμῐσθήσεται ὁρμῐσθήσεσθον ὁρμῐσθήσεσθον ὁρμῐσθησόμεθᾰ ὁρμῐσθήσεσθε ὁρμῐσθήσονται
optative ὁρμῐσθησοίμην ὁρμῐσθήσοιο ὁρμῐσθήσοιτο ὁρμῐσθήσοισθον ὁρμῐσθησοίσθην ὁρμῐσθησοίμεθᾰ ὁρμῐσθήσοισθε ὁρμῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὁρμῐέειν ὁρμῐέεσθαι ὁρμῐσθήσεσθαι
participle m ὁρμῐέων ὁρμῐεόμενος ὁρμῐσθησόμενος
f ὁρμῐέουσᾰ ὁρμῐεομένη ὁρμῐσθησομένη
n ὁρμῐέον ὁρμῐεόμενον ὁρμῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὁρμῐῶ, ὁρμῐοῦμαι, ὁρμῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὁρμῐῶ ὁρμῐεῖς ὁρμῐεῖ ὁρμῐεῖτον ὁρμῐεῖτον ὁρμῐοῦμεν ὁρμῐεῖτε ὁρμῐοῦσῐ(ν)
optative ὁρμῐοίην / ὁρμῐοῖμῐ ὁρμῐοίης / ὁρμῐοῖς ὁρμῐοίη / ὁρμῐοῖ ὁρμῐοῖτον / ὁρμῐοίητον ὁρμῐοίτην / ὁρμῐοιήτην ὁρμῐοῖμεν / ὁρμῐοίημεν ὁρμῐοῖτε / ὁρμῐοίητε ὁρμῐοῖεν / ὁρμῐοίησᾰν
middle indicative ὁρμῐοῦμαι ὁρμῐῇ ὁρμῐεῖται ὁρμῐεῖσθον ὁρμῐεῖσθον ὁρμῐούμεθᾰ ὁρμῐεῖσθε ὁρμῐοῦνται
optative ὁρμῐοίμην ὁρμῐοῖο ὁρμῐοῖτο ὁρμῐοῖσθον ὁρμῐοίσθην ὁρμῐοίμεθᾰ ὁρμῐοῖσθε ὁρμῐοῖντο
passive indicative ὁρμῐσθήσομαι ὁρμῐσθήσῃ ὁρμῐσθήσεται ὁρμῐσθήσεσθον ὁρμῐσθήσεσθον ὁρμῐσθησόμεθᾰ ὁρμῐσθήσεσθε ὁρμῐσθήσονται
optative ὁρμῐσθησοίμην ὁρμῐσθήσοιο ὁρμῐσθήσοιτο ὁρμῐσθήσοισθον ὁρμῐσθησοίσθην ὁρμῐσθησοίμεθᾰ ὁρμῐσθήσοισθε ὁρμῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ὁρμῐεῖν ὁρμῐεῖσθαι ὁρμῐσθήσεσθαι
participle m ὁρμῐῶν ὁρμῐούμενος ὁρμῐσθησόμενος
f ὁρμῐοῦσᾰ ὁρμῐουμένη ὁρμῐσθησομένη
n ὁρμῐοῦν ὁρμῐούμενον ὁρμῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὥρμῐσᾰ, ὡρμῐσᾰ́μην, ὡρμῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὥρμῐσᾰ ὥρμῐσᾰς ὥρμῐσε(ν) ὡρμῐ́σᾰτον ὡρμῐσᾰ́την ὡρμῐ́σᾰμεν ὡρμῐ́σᾰτε ὥρμῐσᾰν
subjunctive ὁρμῐ́σω ὁρμῐ́σῃς ὁρμῐ́σῃ ὁρμῐ́σητον ὁρμῐ́σητον ὁρμῐ́σωμεν ὁρμῐ́σητε ὁρμῐ́σωσῐ(ν)
optative ὁρμῐ́σαιμῐ ὁρμῐ́σειᾰς / ὁρμῐ́σαις ὁρμῐ́σειε(ν) / ὁρμῐ́σαι ὁρμῐ́σαιτον ὁρμῐσαίτην ὁρμῐ́σαιμεν ὁρμῐ́σαιτε ὁρμῐ́σειᾰν / ὁρμῐ́σαιεν
imperative   ὅρμῐσον ὁρμῐσᾰ́τω ὁρμῐ́σᾰτον ὁρμῐσᾰ́των   ὁρμῐ́σᾰτε ὁρμῐσᾰ́ντων
middle indicative ὡρμῐσᾰ́μην ὡρμῐ́σω ὡρμῐ́σᾰτο ὡρμῐ́σᾰσθον ὡρμῐσᾰ́σθην ὡρμῐσᾰ́μεθᾰ ὡρμῐ́σᾰσθε ὡρμῐ́σᾰντο
subjunctive ὁρμῐ́σωμαι ὁρμῐ́σῃ ὁρμῐ́σηται ὁρμῐ́σησθον ὁρμῐ́σησθον ὁρμῐσώμεθᾰ ὁρμῐ́σησθε ὁρμῐ́σωνται
optative ὁρμῐσαίμην ὁρμῐ́σαιο ὁρμῐ́σαιτο ὁρμῐ́σαισθον ὁρμῐσαίσθην ὁρμῐσαίμεθᾰ ὁρμῐ́σαισθε ὁρμῐ́σαιντο
imperative   ὅρμῐσαι ὁρμῐσᾰ́σθω ὁρμῐ́σᾰσθον ὁρμῐσᾰ́σθων   ὁρμῐ́σᾰσθε ὁρμῐσᾰ́σθων
passive indicative ὡρμῐ́σθην ὡρμῐ́σθης ὡρμῐ́σθη ὡρμῐ́σθητον ὡρμῐσθήτην ὡρμῐ́σθημεν ὡρμῐ́σθητε ὡρμῐ́σθησᾰν
subjunctive ὁρμῐσθῶ ὁρμῐσθῇς ὁρμῐσθῇ ὁρμῐσθῆτον ὁρμῐσθῆτον ὁρμῐσθῶμεν ὁρμῐσθῆτε ὁρμῐσθῶσῐ(ν)
optative ὁρμῐσθείην ὁρμῐσθείης ὁρμῐσθείη ὁρμῐσθεῖτον / ὁρμῐσθείητον ὁρμῐσθείτην / ὁρμῐσθειήτην ὁρμῐσθεῖμεν / ὁρμῐσθείημεν ὁρμῐσθεῖτε / ὁρμῐσθείητε ὁρμῐσθεῖεν / ὁρμῐσθείησᾰν
imperative   ὁρμῐ́σθητῐ ὁρμῐσθήτω ὁρμῐ́σθητον ὁρμῐσθήτων   ὁρμῐ́σθητε ὁρμῐσθέντων
active middle passive
infinitive ὁρμῐ́σαι ὁρμῐ́σᾰσθαι ὁρμῐσθῆναι
participle m ὁρμῐ́σᾱς ὁρμῐσᾰ́μενος ὁρμῐσθείς
f ὁρμῐ́σᾱσᾰ ὁρμῐσᾰμένη ὁρμῐσθεῖσᾰ
n ὁρμῐ́σᾰν ὁρμῐσᾰ́μενον ὁρμῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὥρμῐκᾰ, ὥρμῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὥρμῐκᾰ ὥρμῐκᾰς ὥρμῐκε(ν) ὡρμῐ́κᾰτον ὡρμῐ́κᾰτον ὡρμῐ́κᾰμεν ὡρμῐ́κᾰτε ὡρμῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ὡρμῐ́κω ὡρμῐ́κῃς ὡρμῐ́κῃ ὡρμῐ́κητον ὡρμῐ́κητον ὡρμῐ́κωμεν ὡρμῐ́κητε ὡρμῐ́κωσῐ(ν)
optative ὡρμῐ́κοιμῐ / ὡρμῐκοίην ὡρμῐ́κοις / ὡρμῐκοίης ὡρμῐ́κοι / ὡρμῐκοίη ὡρμῐ́κοιτον ὡρμῐκοίτην ὡρμῐ́κοιμεν ὡρμῐ́κοιτε ὡρμῐ́κοιεν
imperative   ὥρμῐκε ὡρμῐκέτω ὡρμῐ́κετον ὡρμῐκέτων   ὡρμῐ́κετε ὡρμῐκόντων
middle/
passive 		indicative ὥρμῐσμαι ὥρμῐσαι ὥρμῐσται ὥρμῐσθον ὥρμῐσθον ὡρμῐ́σμεθᾰ ὥρμῐσθε ὡρμῐ́δᾰται
subjunctive ὡρμῐσμένος ὦ ὡρμῐσμένος ᾖς ὡρμῐσμένος ᾖ ὡρμῐσμένω ἦτον ὡρμῐσμένω ἦτον ὡρμῐσμένοι ὦμεν ὡρμῐσμένοι ἦτε ὡρμῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ὡρμῐσμένος εἴην ὡρμῐσμένος εἴης ὡρμῐσμένος εἴη ὡρμῐσμένω εἴητον / εἶτον ὡρμῐσμένω εἰήτην / εἴτην ὡρμῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν ὡρμῐσμένοι εἴητε / εἶτε ὡρμῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ὥρμῐσο ὡρμῐ́σθω ὥρμῐσθον ὡρμῐ́σθων   ὥρμῐσθε ὡρμῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ὡρμῐκέναι ὡρμῐ́σθαι
participle m ὡρμῐκώς ὡρμῐσμένος
f ὡρμῐκυῖᾰ ὡρμῐσμένη
n ὡρμῐκός ὡρμῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ὡρμῐ́κειν / ὡρμῐ́κη, ὡρμῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὡρμῐ́κειν / ὡρμῐ́κη ὡρμῐ́κεις / ὡρμῐ́κης ὡρμῐ́κει(ν) ὡρμῐ́κετον ὡρμῐκέτην ὡρμῐ́κεμεν ὡρμῐ́κετε ὡρμῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ὡρμῐ́σμην ὥρμῐσο ὥρμῐστο ὥρμῐσθον ὡρμῐ́σθην ὡρμῐ́σμεθᾰ ὥρμῐσθε ὡρμῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὁρμίσσω, ὁρμίσσομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὁρμίσσω ὁρμίσσεις ὁρμίσσει ὁρμίσσετον ὁρμίσσετον ὁρμίσσομεν ὁρμίσσετε ὁρμίσσουσῐ(ν)
optative ὁρμίσσοιμῐ ὁρμίσσοισ(θᾰ) ὁρμίσσοι ὁρμίσσοιτον ὁρμισσοίτην ὁρμίσσοιμεν ὁρμίσσοιτε ὁρμίσσοιεν
middle indicative ὁρμίσσομαι ὁρμίσσεαι ὁρμίσσεται ὁρμίσσεσθον ὁρμίσσεσθον ὁρμισσόμε(σ)θᾰ ὁρμίσσεσθε ὁρμίσσονται
optative ὁρμισσοίμην ὁρμίσσοιο ὁρμίσσοιτο ὁρμίσσοισθον ὁρμισσοίσθην ὁρμισσοίμε(σ)θᾰ ὁρμίσσοισθε ὁρμισσοίᾰτο
active middle
infinitive ὁρμίσσειν / ὁρμισσέμεν(αι) / ὁρμισσμέναι ὁρμίσσεσθαι
participle m ὁρμίσσων ὁρμισσόμενος
f ὁρμίσσουσᾰ ὁρμισσομένη
n ὁρμῖσσον ὁρμισσόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • → Vulgar Latin: *hormizāre
    • Italo-Romance:
      • Italian: ormeggiare
        • → Old French: ormeger
    • Gallo-Romance:

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.