ὑβρίζων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.bríz.dɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)yˈbri.zon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈβri.zon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈvri.zon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈvri.zon/

Participle

ὑβρίζων • (hubrízōn) m (feminine ὑβρῐ́ζουσᾰ, neuter ὑβρῐ́ζον); first/third declension

present active participle of ὑβρίζω (hubrízō)

Declension

First and third declension of ὑβρίζων; ὑβρίζουσᾰ; ὑβρίζον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ὑβρίζων hubrízōn	ὑβρίζουσᾰ hubrízousă	ὑβρίζον hubrízon	ὑβρίζοντε hubrízonte	ὑβριζούσᾱ hubrizoúsā	ὑβρίζοντε hubrízonte	ὑβρίζοντες hubrízontes	ὑβρίζουσαι hubrízousai	ὑβρίζοντᾰ hubrízontă
Genitive	ὑβρίζοντος hubrízontos	ὑβριζούσης hubrizoúsēs	ὑβρίζοντος hubrízontos	ὑβριζόντοιν hubrizóntoin	ὑβριζούσαιν hubrizoúsain	ὑβριζόντοιν hubrizóntoin	ὑβριζόντων hubrizóntōn	ὑβριζουσῶν hubrizousôn	ὑβριζόντων hubrizóntōn
Dative	ὑβρίζοντῐ hubrízontĭ	ὑβριζούσῃ hubrizoúsēi	ὑβρίζοντῐ hubrízontĭ	ὑβριζόντοιν hubrizóntoin	ὑβριζούσαιν hubrizoúsain	ὑβριζόντοιν hubrizóntoin	ὑβρίζουσῐ / ὑβρίζουσῐν hubrízousĭ(n)	ὑβριζούσαις hubrizoúsais	ὑβρίζουσῐ / ὑβρίζουσῐν hubrízousĭ(n)
Accusative	ὑβρίζοντᾰ hubrízontă	ὑβρίζουσᾰν hubrízousăn	ὑβρίζον hubrízon	ὑβρίζοντε hubrízonte	ὑβριζούσᾱ hubrizoúsā	ὑβρίζοντε hubrízonte	ὑβρίζοντᾰς hubrízontăs	ὑβριζούσᾱς hubrizoúsās	ὑβρίζοντᾰ hubrízontă
Vocative	ὑβρίζων hubrízōn	ὑβρίζουσᾰ hubrízousă	ὑβρίζον hubrízon	ὑβρίζοντε hubrízonte	ὑβριζούσᾱ hubrizoúsā	ὑβρίζοντε hubrízonte	ὑβρίζοντες hubrízontes	ὑβρίζουσαι hubrízousai	ὑβρίζοντᾰ hubrízontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ὑβριζόντως hubrizóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.