ὑπερηνορεόντων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pe.rɛː.no.re.ón.tɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.pe.re̝.no.reˈon.ton/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /y.pe.ri.no.reˈon.ton/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.pe.ri.no.reˈon.ton/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.pe.ri.no.reˈon.don/

Adjective

ὑπερηνορεόντων • (huperēnoreóntōn)

masculine genitive plural of ὑπερηνορέων (huperēnoréōn)