ὑπογραφίς
Ancient Greek
Etymology
From ῠ̔πο- (hŭpo-, “under”) + γρᾰφίς (grăphís, “pencil”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /hy.po.ɡra.pʰís/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)y.po.ɡraˈpʰis/
- (4th CE Koine) IPA(key): /y.po.ɣraˈɸis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /y.po.ɣraˈfis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /i.po.ɣraˈfis/
Noun
ὑπογρᾰφῐ́ς • (hupogrăphĭ́s) f (genitive ὑπογρᾰφῐ́δος); third declension
- pencil
- kind of surgical instrument
Declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ὑπογρᾰφῐ́ς hē hupogrăphĭ́s |
τὼ ὑπογρᾰφῐ́δε tṑ hupogrăphĭ́de |
αἱ ὑπογρᾰφῐ́δες hai hupogrăphĭ́des | ||||||||||
| Genitive | τῆς ὑπογρᾰφῐ́δος tês hupogrăphĭ́dos |
τοῖν ὑπογρᾰφῐ́δοιν toîn hupogrăphĭ́doin |
τῶν ὑπογρᾰφῐ́δων tôn hupogrăphĭ́dōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ὑπογρᾰφῐ́δῐ tēî hupogrăphĭ́dĭ |
τοῖν ὑπογρᾰφῐ́δοιν toîn hupogrăphĭ́doin |
ταῖς ὑπογρᾰφῐ́σῐ / ὑπογρᾰφῐ́σῐν taîs hupogrăphĭ́sĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ὑπογρᾰφῐ́δᾰ tḕn hupogrăphĭ́dă |
τὼ ὑπογρᾰφῐ́δε tṑ hupogrăphĭ́de |
τᾱ̀ς ὑπογρᾰφῐ́δᾰς tā̀s hupogrăphĭ́dăs | ||||||||||
| Vocative | ὑπογρᾰφῐ́ς hupogrăphĭ́s |
ὑπογρᾰφῐ́δε hupogrăphĭ́de |
ὑπογρᾰφῐ́δες hupogrăphĭ́des | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
References
- “ὑπογραφίς”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ὑπογραφίς in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette