ὑπόλοιπος

See also: υπόλοιπος

Ancient Greek

Etymology

From ὑπολείπω (hupoleípō) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.pó.loi̯.pos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)yˈpo.ly.pos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /yˈpo.ly.pos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /yˈpo.ly.pos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈpo.li.pos/

Adjective

ὑπόλοιπος • (hupóloipos) m or f (neuter ὑπόλοιπον); second declension

Declension

Second declension of ῠ̔πόλοιπος; ῠ̔πόλοιπον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ῠ̔πόλοιπος hŭpóloipos	ῠ̔πόλοιπον hŭpóloipon	ῠ̔πολοίπω hŭpoloípō	ῠ̔πολοίπω hŭpoloípō	ῠ̔πόλοιποι hŭpóloipoi	ῠ̔πόλοιπᾰ hŭpóloipă
Genitive	ῠ̔πολοίπου hŭpoloípou	ῠ̔πολοίπου hŭpoloípou	ῠ̔πολοίποιν hŭpoloípoin	ῠ̔πολοίποιν hŭpoloípoin	ῠ̔πολοίπων hŭpoloípōn	ῠ̔πολοίπων hŭpoloípōn
Dative	ῠ̔πολοίπῳ hŭpoloípōi	ῠ̔πολοίπῳ hŭpoloípōi	ῠ̔πολοίποιν hŭpoloípoin	ῠ̔πολοίποιν hŭpoloípoin	ῠ̔πολοίποις hŭpoloípois	ῠ̔πολοίποις hŭpoloípois
Accusative	ῠ̔πόλοιπον hŭpóloipon	ῠ̔πόλοιπον hŭpóloipon	ῠ̔πολοίπω hŭpoloípō	ῠ̔πολοίπω hŭpoloípō	ῠ̔πολοίπους hŭpoloípous	ῠ̔πόλοιπᾰ hŭpóloipă
Vocative	ῠ̔πόλοιπε hŭpóloipe	ῠ̔πόλοιπον hŭpóloipon	ῠ̔πολοίπω hŭpoloípō	ῠ̔πολοίπω hŭpoloípō	ῠ̔πόλοιποι hŭpóloipoi	ῠ̔πόλοιπᾰ hŭpóloipă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ῠ̔πολοίπως hŭpoloípōs		ῠ̔πολοιπότερος hŭpoloipóteros		ῠ̔πολοιπότᾰτος hŭpoloipótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: υπόλοιπος (ypóloipos)