ὠφελείᾳ

See also: ὠφέλεια, ωφέλεια, and ὠφελεία

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɔː.pʰe.lěː.aːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /o.pʰeˈli.a/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /o.ɸeˈli.a/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.feˈli.a/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.feˈli.a/

Noun

ὠφελείᾳ • (ōpheleíāi)

dative singular of ὠφέλειᾰ (ōphéleiă)