ῥαντός
Ancient Greek
Etymology
From the root of ῥαίνω (rhaínō, “to sprinkle”) + -τός (-tós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /r̥an.tós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ranˈtos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ranˈtos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ranˈtos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ranˈdos/
Adjective
ῥᾰντός • (rhăntós) m (feminine ῥᾰντή, neuter ῥᾰντόν); first/second declension
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | ῥᾰντός rhăntós |
ῥᾰντή rhăntḗ |
ῥᾰντόν rhăntón |
ῥᾰντώ rhăntṓ |
ῥᾰντᾱ́ rhăntā́ |
ῥᾰντώ rhăntṓ |
ῥᾰντοί rhăntoí |
ῥᾰνταί rhăntaí |
ῥᾰντᾰ́ rhăntắ | |||||
| Genitive | ῥᾰντοῦ rhăntoû |
ῥᾰντῆς rhăntês |
ῥᾰντοῦ rhăntoû |
ῥᾰντοῖν rhăntoîn |
ῥᾰνταῖν rhăntaîn |
ῥᾰντοῖν rhăntoîn |
ῥᾰντῶν rhăntôn |
ῥᾰντῶν rhăntôn |
ῥᾰντῶν rhăntôn | |||||
| Dative | ῥᾰντῷ rhăntōî |
ῥᾰντῇ rhăntēî |
ῥᾰντῷ rhăntōî |
ῥᾰντοῖν rhăntoîn |
ῥᾰνταῖν rhăntaîn |
ῥᾰντοῖν rhăntoîn |
ῥᾰντοῖς rhăntoîs |
ῥᾰνταῖς rhăntaîs |
ῥᾰντοῖς rhăntoîs | |||||
| Accusative | ῥᾰντόν rhăntón |
ῥᾰντήν rhăntḗn |
ῥᾰντόν rhăntón |
ῥᾰντώ rhăntṓ |
ῥᾰντᾱ́ rhăntā́ |
ῥᾰντώ rhăntṓ |
ῥᾰντούς rhăntoús |
ῥᾰντᾱ́ς rhăntā́s |
ῥᾰντᾰ́ rhăntắ | |||||
| Vocative | ῥᾰντέ rhănté |
ῥᾰντή rhăntḗ |
ῥᾰντόν rhăntón |
ῥᾰντώ rhăntṓ |
ῥᾰντᾱ́ rhăntā́ |
ῥᾰντώ rhăntṓ |
ῥᾰντοί rhăntoí |
ῥᾰνταί rhăntaí |
ῥᾰντᾰ́ rhăntắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ῥᾰντῶς rhăntôs |
ῥᾰντότερος rhăntóteros |
ῥᾰντότᾰτος rhăntótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- “ῥαντός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- ῥαντός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette