ぶんなぐる

Japanese

Alternative spellings
打ん殴る (rare)
打ん擲る (rare)
ぶん殴る
ぶん擲る (rare)

Etymology

From ぶん (bun-) + (なぐ) (naguru).

Pronunciation

  • (Tokyo) んなぐ [bùńnágúꜜrù] (Nakadaka – [4])[1]
  • IPA(key): [bɯ̟̃nːa̠ɡɯ̟ɾɯ̟]

Verb

ぶんなぐる • (bunnaguruぶんなぐる (bunnaguru)?godan (stem ぶんなぐり (bunnaguri), past ぶんなぐった (bunnagutta))

  1. to violently beat up

Conjugation

Hypernyms

References

  1. ^ Matsumura, Akira, editor (2006), 大辞林 [Daijirin] (in Japanese), Third edition, Tokyo: Sanseidō, →ISBN