リムる
Japanese
Etymology
From リムーブ (rimūbu, derived from English remove) + る (-ru).
Pronunciation
- IPA(key): [ɾʲimɯ̟ɾɯ̟]
Verb
リムる • (rimuru) godan (stem リムり (rimuri), past リムった (rimutta))
Conjugation
Conjugation of "リムる" (See Appendix:Japanese verbs)
| Katsuyōkei ("stem forms") | |||
|---|---|---|---|
| Mizenkei ("imperfective") | リムら | rimura | |
| Ren’yōkei ("continuative") | リムり | rimuri | |
| Shūshikei ("terminal") | リムる | rimuru | |
| Rentaikei ("attributive") | リムる | rimuru | |
| Kateikei ("hypothetical") | リムれ | rimure | |
| Meireikei ("imperative") | リムれ | rimure | |
| Key constructions | |||
| Passive | リムられる | rimurareru | |
| Causative | リムらせる リムらす |
rimuraseru rimurasu | |
| Potential | リムれる | rimureru | |
| Volitional | リムろう | rimurō | |
| Negative | リムらない | rimuranai | |
| Negative continuative | リムらず | rimurazu | |
| Formal | リムります | rimurimasu | |
| Perfective | リムった | rimutta | |
| Conjunctive | リムって | rimutte | |
| Hypothetical conditional | リムれば | rimureba | |