主攻
Chinese
to own; to host; master to own; to host; master; lord; primary |
to attack; to accuse; to study | ||
|---|---|---|---|
| simp. and trad. (主攻) |
主 | 攻 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: zhǔgōng
- Zhuyin: ㄓㄨˇ ㄍㄨㄥ
- Tongyong Pinyin: jhǔgong
- Wade–Giles: chu3-kung1
- Yale: jǔ-gūng
- Gwoyeu Romatzyh: juugong
- Palladius: чжугун (čžugun)
- Sinological IPA (key): /ʈ͡ʂu²¹⁴⁻²¹ kʊŋ⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: zyu2 gung1
- Yale: jyú gūng
- Cantonese Pinyin: dzy2 gung1
- Guangdong Romanization: ju2 gung1
- Sinological IPA (key): /t͡syː³⁵ kʊŋ⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Southern Min
- (Hokkien)
- Pe̍h-ōe-jī: chú-kong
- Tâi-lô: tsú-kong
- Phofsit Daibuun: zw'kofng
- IPA (Xiamen): /t͡su⁵³⁻⁴⁴ kɔŋ⁴⁴/
- IPA (Quanzhou): /t͡su⁵⁵⁴⁻²⁴ kɔŋ³³/
- IPA (Zhangzhou): /t͡su⁵³⁻⁴⁴ kɔŋ⁴⁴/
- IPA (Taipei): /t͡su⁵³⁻⁴⁴ kɔŋ⁴⁴/
- IPA (Kaohsiung): /t͡su⁴¹⁻⁴⁴ kɔŋ⁴⁴/
- (Hokkien)
Noun
主攻
Verb
主攻