地老天荒
Chinese
earth; ground; field earth; ground; field; place; land; (subor. part. adverbial); ‑ly |
old; aged; venerable old; aged; venerable; outdated; experienced; (affectionate prefix) |
day; sky; heaven | out of practice; uncultivated | ||
---|---|---|---|---|---|
trad. (地老天荒) | 地 | 老 | 天 | 荒 | |
simp. #(地老天荒) | 地 | 老 | 天 | 荒 | |
anagram | 天荒地老 |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: dìlǎotiānhuāng
- Zhuyin: ㄉㄧˋ ㄌㄠˇ ㄊㄧㄢ ㄏㄨㄤ
- Tongyong Pinyin: dìlǎotianhuang
- Wade–Giles: ti4-lao3-tʻien1-huang1
- Yale: dì-lǎu-tyān-hwāng
- Gwoyeu Romatzyh: dihlaotianhuang
- Palladius: дилаотяньхуан (dilaotjanʹxuan)
- Sinological IPA (key): /ti⁵¹ lɑʊ̯²¹⁴⁻²¹ tʰi̯ɛn⁵⁵ xu̯ɑŋ⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: dei6 lou5 tin1 fong1
- Yale: deih lóuh tīn fōng
- Cantonese Pinyin: dei6 lou5 tin1 fong1
- Guangdong Romanization: déi6 lou5 tin1 fong1
- Sinological IPA (key): /tei̯²² lou̯¹³ tʰiːn⁵⁵ fɔːŋ⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
Noun
地老天荒
- alternative form of 天荒地老 (tiānhuāngdìlǎo)