白臉

Chinese

white; empty; blank
white; empty; blank; bright; clear; plain; pure; gratuitous
 
face
trad. (白臉)
simp. (白脸)

Pronunciation


Noun

白臉

  1. (literally) white face
  2. white face (face painting in Beijing opera, etc., traditionally for the villain)

Derived terms

  • 一個紅臉一個白臉 / 一个红脸一个白脸
  • 唱白臉 / 唱白脸 (chàng báiliǎn)
  • 唱紅白臉 / 唱红白脸 (chànghóngbáiliǎn)
  • 大團白臉 / 大团白脸
  • 大白臉 / 大白脸
  • 小白臉 / 小白脸 (xiǎobáiliǎn)
  • 急赤白臉 / 急赤白脸
  • 扮白臉 / 扮白脸
  • 白臉兒 / 白脸儿