花腔
Chinese
flower; blossom; to spend flower; blossom; to spend; fancy pattern |
cavity of body; tune | ||
|---|---|---|---|
| trad. (花腔) | 花 | 腔 | |
| simp. #(花腔) | 花 | 腔 | |
Pronunciation
- Mandarin
- (Standard Chinese)+
- Hanyu Pinyin: huāqiāng
- Zhuyin: ㄏㄨㄚ ㄑㄧㄤ
- Tongyong Pinyin: huaciang
- Wade–Giles: hua1-chʻiang1
- Yale: hwā-chyāng
- Gwoyeu Romatzyh: huachiang
- Palladius: хуацян (xuacjan)
- Sinological IPA (key): /xu̯ä⁵⁵ t͡ɕʰi̯ɑŋ⁵⁵/
- (Standard Chinese)+
- Cantonese
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
- Jyutping: faa1 hong1
- Yale: fā hōng
- Cantonese Pinyin: faa1 hong1
- Guangdong Romanization: fa1 hong1
- Sinological IPA (key): /faː⁵⁵ hɔːŋ⁵⁵/
- (Standard Cantonese, Guangzhou–Hong Kong)+
Noun
花腔
Derived terms
- 耍花腔 (shuǎhuāqiāng)
- 花腔女高音