ꙁадьница

See also: задьница

Old Novgorodian

Alternative forms

  • ꙁадьницꙗ (zadĭnićja)

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *zadьnica, from *zadъ. By surface analysis, ꙁаде (zade) +‎ -ьне (-ĭne) +‎ -ица (-ića). First attested in c. 1075‒1100.

Pronunciation

  • Hyphenation: ꙁа‧дь‧ни‧ца

Noun

ꙁадьница • (zadĭnićaf[1]

  1. inheritance
    • c. 1075‒1100, Schaeken, Jos (2019) Voices on Birchbark (SSGL; 43)‎[2], Leiden, Boston: Brill, transl., Берестяная грамота № 607/562 [Birchbark letter no. 607/562]‎[3], Novgorod:
      а за ним[и и] з[а]дьницѧ
      a za nim[i i] z[a]dĭnićę
      And they have (his) inheritance as well.
    • c. 1260‒1280, Берестяная грамота № 198 [Birchbark letter no. 198]‎[4], Novgorod:
      сь возѧло есмь у храрѧ задницю шибьньцьву
      sĭ vozęlo jesmĭ u xrarę zadnićju šibĭnĭćĭvu
      So I took the inheritance of Shibenets from Khrarya.

References

  1. ^ Zaliznyak, Andrey (2004) Древненовгородский диалект [Old Novgorod dialect]‎[1] (in Russian), 2nd edition, Moscow: LRC Publishing House, →ISBN, page 740

Further reading