πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πƒ

Gothic

Etymology

From Proto-Germanic *unmahtiz (β€œmight”), whence English unmight, Dutch onmacht. Equivalent to 𐌿𐌽- (un-) +β€Ž πŒΌπŒ°πŒ·π„πƒ (mahts).

Noun

πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πƒ β€’ (unmahtsf

  1. inability, incapacity
  2. infirmity, weakness

Declension

Feminine i-stem
singular plural
nominative πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πƒ
unmahts
πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πŒ΄πŒΉπƒ
unmahteis
vocative πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„
unmaht
πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πŒ΄πŒΉπƒ
unmahteis
accusative πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„
unmaht
πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πŒΉπŒ½πƒ
unmahtins
genitive πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πŒ°πŒΉπƒ
unmahtais
πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πŒ΄
unmahtΔ“
dative πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πŒ°πŒΉ
unmahtai
πŒΏπŒ½πŒΌπŒ°πŒ·π„πŒΉπŒΌ
unmahtim

Derived terms