𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱

Avestan

Etymology

From Proto-Indo-Iranian *mánuš, from Proto-Indo-European *mon-. Cognate with Sanskrit मनुस् (manus).

Noun

𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱 • (manušm

  1. human, human being.

Declension

Declension of 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱 (YAv, masculine a-stem)
singular dual plural
nominative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬋 (manušō) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀 (manuša) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀 (manuša)
vocative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀 (manuša) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀 (manuša) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀 (manuša)
accusative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬆𐬨 (manušəm) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀 (manuša) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬄 (manušą)
instrumental 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀 (manuša) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬌𐬠𐬌𐬌𐬀 (manušaēibiia) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁𐬌𐬱 (manušāiš)
dative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁𐬌 (manušāi) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬌𐬠𐬌𐬌𐬀 (manušaēibiia) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬌𐬠𐬌𐬌𐬋 (manušaēibiiō)
ablative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁𐬝 (manušāt̰) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬌𐬠𐬌𐬌𐬀 (manušaēibiia) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬌𐬠𐬌𐬌𐬋 (manušaēibiiō)
genitive 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬵𐬈 (manušahe) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬌𐬌𐬃 (manušaiiā̊) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬥𐬄𐬨 (manušanąm)
locative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬈 (manuše) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬌𐬌𐬋 (manušaiiō) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬱𐬎 (manušaēšu)
Declension of 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱 (OAv, masculine a-stem)
singular dual plural
nominative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬋 (manušō) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁 (manušā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁 (manušā)
vocative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁 (manušā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁 (manušā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁 (manušā)
accusative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬆𐬨 (manušəm) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁 (manušā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬇𐬧𐬔 (manušə̄ṇg)
instrumental 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁 (manušā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬋𐬌𐬠𐬌𐬌𐬁 (manušōibiiā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁𐬌𐬱 (manušāiš)
dative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁𐬌 (manušāi) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬋𐬌𐬠𐬌𐬌𐬁 (manušōibiiā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬌𐬠𐬌𐬌𐬋 (manušaēibiiō)
ablative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬁𐬝 (manušāt̰) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬋𐬌𐬠𐬌𐬌𐬁 (manušōibiiā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬌𐬠𐬌𐬌𐬋 (manušaēibiiō)
genitive 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬵𐬌𐬌𐬁 (manušahiiā) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬌𐬌𐬃 (manušaiiā̊) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬥𐬄𐬨 (manušanąm)
locative 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬉 (manušē) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬌𐬌𐬋 (manušaiiō) 𐬨𐬀𐬥𐬎𐬱𐬀𐬉𐬱𐬏 (manušaēšū)