-աւանդ

See also: աւանդ

Old Armenian

Etymology

From -ա- (-a-) + Iranian *-βand, ultimately from Proto-Indo-European *bʰendʰ-. See also -աւանդակ (-awandak).

Suffix

-աւանդ • (-awand)

  1. High place.

Declension

i-a-type
singular plural
nominative -աւանդ (-awand) -աւանդք (-awandkʻ)
genitive -աւանդի (-awandi) -աւանդաց (-awandacʻ)
dative -աւանդի (-awandi) -աւանդաց (-awandacʻ)
accusative -աւանդ (-awand) -աւանդս (-awands)
ablative -աւանդէ (-awandē) -աւանդաց (-awandacʻ)
instrumental -աւանդաւ (-awandaw) -աւանդաւք = -աւանդօք (-awandawkʻ = -awandōkʻ)
locative -աւանդի (-awandi) -աւանդս (-awands)

Derived terms

References

  • J̌ahukyan, Geworg (1998) “-աւանդ”, in Hin hayereni verǰacancʻneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʻ lezvi hamematakan kʻerakanutʻyan harcʻer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʻi, pages 5–48