Achillas
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek Ἀχιλλᾶς (Akhillâs).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [aˈkʰɪl.laːs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [aˈkil.las]
Proper noun
Achillās m sg (genitive Achillae); first declension
- (Ecclesiastical Latin) a male given name from Ancient Greek, of historical usage, notably borne by Saints Achillas of Alexandria and Achillas of Larissa
- 1751, Jean-Baptiste du Sollier, “Tractatus Praeliminaris […] ad tom. v. Junii de Patriarchis Alexandrinis”, in Praefationes, Tractatus, Diatribae et Exegeses Praeliminares […] , volume 3, page 32:
- Magnum Achillam appellat Athanasius, orat. a contra Arianos, ut inquit Baronius in Notis ad Martyrologium.
- Athanasius calls him Achillas the Great, in the first discourse against the Arians, as Baronius says in his Notes on the Martyrology.
Declension
First-declension noun (masculine, Greek-type, nominative singular in -ās), singular only.