Almanca
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish آلمانجه, equivalent to Alman (“German”) + -ca.
Pronunciation
- IPA(key): [ɑɫ.ˈmɑn.d͡ʒɑ]
- (dated) IPA(key): /ɑl.mɑnd͡ʒɑ/
- Hyphenation: Al‧man‧ca
Proper noun
Almanca
- German language
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Almanca | — |
| definite accusative | Almancayı | — |
| dative | Almancaya | — |
| locative | Almancada | — |
| ablative | Almancadan | — |
| genitive | Almancanın | — |