Turkish
Etymology
From Ankara (“Ankara”) + -li.
Pronunciation
Adjective
Ankaralı
- a person from Ankara
Declension
Declension of Ankaralı
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
Ankaralı
|
Ankaralılar
|
| definite accusative
|
Ankaralıyı
|
Ankaralıları
|
| dative
|
Ankaralıya
|
Ankaralılara
|
| locative
|
Ankaralıda
|
Ankaralılarda
|
| ablative
|
Ankaralıdan
|
Ankaralılardan
|
| genitive
|
Ankaralının
|
Ankaralıların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
Ankaralım
|
Ankaralılarım
|
| 2nd singular
|
Ankaralın
|
Ankaralıların
|
| 3rd singular
|
Ankaralısı
|
Ankaralıları
|
| 1st plural
|
Ankaralımız
|
Ankaralılarımız
|
| 2nd plural
|
Ankaralınız
|
Ankaralılarınız
|
| 3rd plural
|
Ankaralıları
|
Ankaralıları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
Ankaralımı
|
Ankaralılarımı
|
| 2nd singular
|
Ankaralını
|
Ankaralılarını
|
| 3rd singular
|
Ankaralısını
|
Ankaralılarını
|
| 1st plural
|
Ankaralımızı
|
Ankaralılarımızı
|
| 2nd plural
|
Ankaralınızı
|
Ankaralılarınızı
|
| 3rd plural
|
Ankaralılarını
|
Ankaralılarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
Ankaralıma
|
Ankaralılarıma
|
| 2nd singular
|
Ankaralına
|
Ankaralılarına
|
| 3rd singular
|
Ankaralısına
|
Ankaralılarına
|
| 1st plural
|
Ankaralımıza
|
Ankaralılarımıza
|
| 2nd plural
|
Ankaralınıza
|
Ankaralılarınıza
|
| 3rd plural
|
Ankaralılarına
|
Ankaralılarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
Ankaralımda
|
Ankaralılarımda
|
| 2nd singular
|
Ankaralında
|
Ankaralılarında
|
| 3rd singular
|
Ankaralısında
|
Ankaralılarında
|
| 1st plural
|
Ankaralımızda
|
Ankaralılarımızda
|
| 2nd plural
|
Ankaralınızda
|
Ankaralılarınızda
|
| 3rd plural
|
Ankaralılarında
|
Ankaralılarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
Ankaralımdan
|
Ankaralılarımdan
|
| 2nd singular
|
Ankaralından
|
Ankaralılarından
|
| 3rd singular
|
Ankaralısından
|
Ankaralılarından
|
| 1st plural
|
Ankaralımızdan
|
Ankaralılarımızdan
|
| 2nd plural
|
Ankaralınızdan
|
Ankaralılarınızdan
|
| 3rd plural
|
Ankaralılarından
|
Ankaralılarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
Ankaralımın
|
Ankaralılarımın
|
| 2nd singular
|
Ankaralının
|
Ankaralılarının
|
| 3rd singular
|
Ankaralısının
|
Ankaralılarının
|
| 1st plural
|
Ankaralımızın
|
Ankaralılarımızın
|
| 2nd plural
|
Ankaralınızın
|
Ankaralılarınızın
|
| 3rd plural
|
Ankaralılarının
|
Ankaralılarının
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
Ankaralıyım
|
Ankaralılarım
|
| 2nd singular
|
Ankaralısın
|
Ankaralılarsın
|
| 3rd singular
|
Ankaralı
Ankaralıdır
|
Ankaralılar
Ankaralılardır
|
| 1st plural
|
Ankaralıyız
|
Ankaralılarız
|
| 2nd plural
|
Ankaralısınız
|
Ankaralılarsınız
|
| 3rd plural
|
Ankaralılar
|
Ankaralılardır
|
|