Annin
See also: annin
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈaɲɪn]
Adjective
Annin
- possessive of Anna: Anna's, Ann's
Declension
| singular | ||||
|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | Annin | Annina | Annino | |
| genitive | Annina | Anniny | Annina | |
| dative | Anninu | Annině | Anninu | |
| accusative | Annina | Annin | Anninu | Annino |
| locative | Annině, Anninu | Annině | Annině, Anninu | |
| instrumental | Anniným | Anninou | Anniným | |
| plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | ||
| animate | inanimate | |||
| nominative | Annini | Anniny | Annina | |
| genitive | Anniných | |||
| dative | Anniným | |||
| accusative | Anniny | Annina | ||
| locative | Anniných | |||
| instrumental | Anninými | |||
Further reading
- “Annin”, in Kartotéka Novočeského lexikálního archivu (in Czech)
Finnish
Proper noun
Annin
- genitive singular of Anni