Antiochensis
Latin
Etymology
From Antiochīa (“Antioch”) + -ēnsis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [an.ti.ɔˈkʰẽː.sɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [an.t̪͡s̪i.oˈkɛn.sis]
Adjective
Antiochēnsis (neuter Antiochēnse); third-declension two-termination adjective
- synonym of Antiochēnus
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | Antiochēnsis | Antiochēnse | Antiochēnsēs | Antiochēnsia | |
| genitive | Antiochēnsis | Antiochēnsium | |||
| dative | Antiochēnsī | Antiochēnsibus | |||
| accusative | Antiochēnsem | Antiochēnse | Antiochēnsēs Antiochēnsīs |
Antiochēnsia | |
| ablative | Antiochēnsī | Antiochēnsibus | |||
| vocative | Antiochēnsis | Antiochēnse | Antiochēnsēs | Antiochēnsia | |
Further reading
- Antiochensis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.