Aristóteles

Asturian

Etymology

From Ancient Greek Ἀριστοτέλης (Aristotélēs).

Proper noun

Aristóteles

  1. Aristotle

Galician

Etymology

From Ancient Greek Ἀριστοτέλης (Aristotélēs).

Pronunciation

  • IPA(key): /aɾisˈtɔteles/ [a.ɾis̺ˈt̪ɔ.t̪e.les̺]
  • Rhymes: -ɔteles
  • Hyphenation: A‧ris‧tó‧te‧les

Proper noun

Aristóteles m

  1. Aristotle

Icelandic

Etymology

Borrowed from Ancient Greek Ἀριστοτέλης (Aristotélēs).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈaːrɪstouːˌtʰɛːlɛːs/

Proper noun

Aristóteles m (proper noun, genitive singular Aristótelesar)

  1. Aristotle

Declension

Declension of Aristóteles (sg-only masculine)
indefinite singular
nominative Aristóteles
accusative Aristóteles
dative Aristótelesi
genitive Aristótelesar

Portuguese

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek Ἀριστοτέλης (Aristotélēs).

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /a.ɾisˈtɔ.te.lis/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /a.ɾiʃˈtɔ.te.liʃ/
    • (Southern Brazil) IPA(key): /a.ɾisˈtɔ.te.les/
  • (Portugal) IPA(key): /ɐ.ɾiʃˈtɔ.tɨ.lɨʃ/

  • Hyphenation: A‧ris‧tó‧te‧les

Proper noun

Aristóteles m (invariable)

  1. a male given name from Ancient Greek, equivalent to English Aristotle
    1. Aristotle (ancient Greek philosopher)

Derived terms

Spanish

Etymology

Borrowed from Ancient Greek Ἀριστοτέλης (Aristotélēs).

Pronunciation

  • IPA(key): /aɾisˈtoteles/ [a.ɾisˈt̪o.t̪e.les]
  • Rhymes: -oteles
  • Syllabification: A‧ris‧tó‧te‧les

Proper noun

Aristóteles m

  1. Aristotle
  2. Aristoteles
  3. a male given name, equivalent to English Aristotle

Derived terms