Augustodunum
Latin
Etymology
From Augustus + Gaulish *dūnon (“fortress”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [au̯.ɡʊs.tɔˈduː.nũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [au̯.ɡus.t̪oˈd̪uː.num]
Proper noun
Augustodūnum n sg (genitive Augustodūnī); second declension
Declension
Second-declension noun (neuter), with locative, singular only.
| singular | |
|---|---|
| nominative | Augustodūnum |
| genitive | Augustodūnī |
| dative | Augustodūnō |
| accusative | Augustodūnum |
| ablative | Augustodūnō |
| vocative | Augustodūnum |
| locative | Augustodūnī |