Başkale

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish باش قلعه (baş kalʼe); equivalent to baş (“head”) +‎ kale (“castle, fortress”).

Pronunciation

  • IPA(key): /baʃ.ka.le/

Proper noun

Başkale

  1. a town and district of Van Province, Turkey

Declension

Declension of Başkale
singular plural
nominative Başkale Başkaleler / Başkale'ler
accusative Başkale'yi Başkaleleri / Başkale'leri
dative Başkale'ye Başkalelere / Başkale'lere
locative Başkale'de Başkalelerde / Başkale'lerde
ablative Başkale'den Başkalelerden / Başkale'lerden
genitive Başkale'nin Başkalelerin / Başkale'lerin
Possessive forms of Başkale
singular plural
benim (my) Başkale'm Başkalelerim
Başkale'lerim
senin (your) Başkale'n Başkalelerin
Başkale'lerin
onun (his/her/its) Başkale'si Başkaleleri
Başkale'leri
bizim (our) Başkale'miz Başkalelerimiz
Başkale'lerimiz
sizin (your) Başkale'niz Başkaleleriniz
Başkale'leriniz
onların (their) Başkale'si
Başkaleleri
Başkale'leri 		Başkaleleri
Başkale'leri

Derived terms

  • Başkaleli
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.