Başmakçı

See also: başmakçı

Turkish

Etymology

From başmakçı (“shoemaker”).

Pronunciation

  • IPA(key): /baʃ.mak.t͡ʃɯ/

Proper noun

Başmakçı

  1. a town and district of Afyonkarahisar Province, Turkey

Declension

Declension of Başmakçı
singular plural
nominative Başmakçı Başmakçılar / Başmakçı'lar
accusative Başmakçı'yı Başmakçıları / Başmakçı'ları
dative Başmakçı'ya Başmakçılara / Başmakçı'lara
locative Başmakçı'da Başmakçılarda / Başmakçı'larda
ablative Başmakçı'dan Başmakçılardan / Başmakçı'lardan
genitive Başmakçı'nın Başmakçıların / Başmakçı'ların
Possessive forms of Başmakçı
singular plural
benim (my) Başmakçı'm Başmakçılarım
Başmakçı'larım
senin (your) Başmakçı'n Başmakçıların
Başmakçı'ların
onun (his/her/its) Başmakçı'sı Başmakçıları
Başmakçı'ları
bizim (our) Başmakçı'mız Başmakçılarımız
Başmakçı'larımız
sizin (your) Başmakçı'nız Başmakçılarınız
Başmakçı'larınız
onların (their) Başmakçı'sı
Başmakçıları
Başmakçı'ları 		Başmakçıları
Başmakçı'ları

Derived terms

  • Başmakçılı
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.